⭕دنیای شیرین ما/ روایت دورهمی بزرگ خانواده‌های ۴+ فرزند چرخی در پارک می‌زنم، ورودی پارک میز حجاب گذاشته‌اند اما کسی پشت میز نیست؛ یک نفر کمی آن طرف‌تر ایستاده و به کم حجاب‌ها تذکر محترمانه‌ای می‌دهد؛ تذکری که اثرگذار است و روسری‌های پشت‌گردن را به روی سر سوق می‌دهد؛ اما تاثیرگذارتر از تذکر او، دیدن فضای متفاوت پارک است. پارکی که من و شاید خیلی از مهمانان دیگر امشب، برای اولین بار است که ریسک خانوادگی آمدن به آنجا را به جان خریده‌ام. دروغ چرا، تا همین امروز همیشه در مقابل درخواست خانواده برای آمدن به پارک شادی یک پاسخ داشتم: پارک شادی جای ما نیست؛ رفتنش به عذاب‌وجدان، توبه و استغفار بعدش نمی‌ارزد. اما امشب برایم ثابت شد که پارک شادی هم می‌تواند جای ما باشد؛ به شرط اینکه ما واقعا ما باشیم؛ یعنی مای واقعی ایران، نه صرفا مایی که رسانه‌ها روی آن موج‌سواری می‌کنند و نه حتی مای گزینش شده؛ مای واقعی جمهوری اسلامی که به قول رهبری شب‌های قدر می‌آید و قرآن به سر می‌گیرد. مایی که هرجای این کره خاکی باشد با دیدن عکس حرم امام رضا دلش هوایی می‌شود؛ مایی که محرم خودش یا دلش مشکی‌پوش‌می شود. مایی که امشب ساده و صمیمی دور هم جمع شده‌ بود و فردای ایران متحد، جوان و امیدوار را تمرین می کرد. و مایی که حالا من را هم به دنیای شیرینش جذب کرده، و از تشکیک در دوگانه رونق یا مهار، به سمت رونق سوق داده است. ┄┅─✵🌺🌺✵┄┅─ 🔺صرفا جهت اطلاع مهریزی‌ها 🔻جامع‌ترین پایگاه اطلاع‌رسانی دارالولایه مهریز 🧐 https://eitaa.com/joinchat/4093444137C053cc95631