در اين انديشه روزى گشت بى‏تاب‏ كه مى‏گويند مردم «آب» كو آب؟ كدام است آخر آن اكسير جانبخش‏ كه باشد مرغ و ماهى را روانبخش‏ گر آن گوهر متاع اين جهان است‏ چرا يا رب ز چشم من نهان است‏؟