راز و رمز نجات جهان اسلام در فرهنگ شهادت نهفته است . : قال الامام حسین (ع ) : ((اِلهی و سَیَّدی وَ دَدتُ اَن اُقتَلَ وَ اُجبِیَ سَبعینَ اَلفَ مَرَّه فی طاعَتِکَ و مُحَبتِکَّ ، سِیِمُّا إِذا کانَ فی قَتلی نُصرَهُ دینِکَ وَ اَحیاءُ اَمرِکَ وَ حِفظُ ناُموسِ شَرعِکَ ، ثُمَّ اِنّی قَد سَئِمتُ الحیاهَ بَعدَ قَتلِ الأحیَهِ وَ قَتلِ هوُ لاءِ الفِتیَهِ مِن آلِ محمَّد صلی الله علیه و آله و سلم )) در روز عاشورا که هر لحظه یاوری از یاوران امام حسین (ع ) به خاک و خون می غلطید و محاصرة دشمن تنگ تر می شد ، امام حسین (ع ) رو به آسمانها با خدای خود از عشق و شور شیدائی نسبت به شهادت راز و نیاز کرد و فرمود : (( ای خدای من ، ای بزرگ من ، دوست دارم که هفتاد هزار بار در راه اطاعت و محبت تو کشته شوم و زنده گردم ، به خصوص آنگاه که کشته شدن من عامل پیروزی دین تو ، و زنده شدن فرمان تو ، و محفوظ ماندن شریعت تو باشد ،چه آن که من هم اکنون پس از شهادت یاران و این همه از جوانمردان خاندان محمد (ص ) از زندگی سیر گشته ام )) تاریخ اسلام شواهد و مستندات زیادی در تأیید این مدعا دارد . روسیاهی مسلمانان جهان از صدر اسلام تاکنون که اوراق سیاه و ننگینی در تاریخ سیاسی اسلام از خود به جای گذاشته اند، ناشی از فاصله گرفتن مسلمانان از فرهنگ شهادت و جهاد فی سبیل الله است . هر زمان که مسلمانان از خودشان چهره ای ترسو و ضعیف و ناتوان به نمایش گذاشته اند ، و دنیا داری را جایگزین دین مداری و دینداری نمودند ، موجب شدند تا بزدل ترین دشمنان و بی شهامت ترین مخالفان بر آنها غالب و پیروز گردند . فرهنگ شهادت چیست و باید چگونه در جامعه اسلامی منتشر و ترویج گردد ؟ فرهنگ شهادت همین طوری و بدون مقدمه به وجود نمی آید ، فرهنگ شهادت مولود یک جهان بینی توحیدی بسیار قوی و ایدئولوژی ناب اسلامی و اعتقادات پاک شیعی است . تا بنده ای از نظر توحید و یکتاپرستی نرسد به جایی که به غیر از خدای یکتا و توانای مطلق ، کسی نبیند و به عرفات عرفان نرسد و به عُروُهَ الوَثقی ایمان دست پیدا نکند و به مقام متقّی و خائف و خداترس نایل نگردد ، نمی تواند ترس از غیر خدا و علاقمندی و دلبستگی به غیر خدا ( علاقه و وابستگی به دنیا و زن و فرزند و اموال ) را از خودش دور نماید . تا بنده ای از بندگان خدا به مقام درک اطیعوالله و اطیعو الرسول اولامر منکم نرسیده و تا با نبوت و امامت و ولایت عجین نشده و قلبش را خانه رسول خدا و ولی خدا قرار نداده ، نمی تواند دل و قلبش را به روی ناپاکیها و دنیا و تعلقات دنیوی ببندد . تا قلب یک مسلمان جامع همه اسماء حسنی و مظهر جمیع صفات علیا و محور ظهور تجلیات انوار الهی و حرم خدا نشده است ، شایستگی درک مقام شهید و رسیدن به درجه رفیع شهادت و مأنوس شدن فرهنگ شهادت را پیدا نخواهد کرد . با توصیف و تعریفی که ارائه شد ، می توان چنین نتیجه گیری کرد که ، انسانهای کامل به معنی اخص ، قادر به درک و فهم فرهنگ شهادت و عامل به آن می باشند ، لذا شهدای گرانقدر عالیمقام اسلام از صدر تاکنون که هیچ تفاوتی بین شهدای احد و بدر و دیگر غزوات پیامبر اسلام (ص ) و یا شهدای جمل و صفین و یا شهدای واقعه کربلا ، با شهدای جلیل القدر جمهوری اسلامی ایران وجود ندارد ، از جمله انسانهای کاملی هستند که رسول گرامی اسلام و ائمه اطهار سلام الله علیها اجمعین در احادیث و روایات خود به تعریف و توصیف آنها پرداخته اند ، و استاد شهید آیت الله دکتر مرتضی مطهری در کتاب انسان کامل جان کلام را در این باره فرموده اند که در این نوشتار مجال پرداختن به آن وجود ندارد . حال که با جایگاه فرهنگ شهادت و مقام شهید و شهادت آشنا شدیم ، می خواهیم به ارتباط فرهنگ شهادت و ناجی بودن آن و این که چگونه نجات جهان اسلام و ایران در فرهنگ شهادت نهفته است پی ببریم . در صدر این مقاله اشاره شد که در تاریخ اسلام شواهد و مستندات زیادی بر این مدعا وجود دارد . مهمترین شاهد و سند را می توان ، در صلح تحمیلی و مصلحتی امام حسن مجتبی (ع ) و در بند و محبوس بودن امام موسی کاظم و امام جعفر صادق علیهما اجمعین و در مقابل به قدرت رسیدن بنی امیه و دیگر زمامداران ظالم و ضد اسلام و شیعه ستیز ، که همه ناشی از ترس مسلمانان از مرگ و دنیا پرستی و دنیا دوستی آنها بوده را جستجو نمود . همان طوریی که همه مستحضر هستند ، و در اسطار فوق توضیح داده شد ، تا مقدمات شهادت فراهم نگردد و فردی شایستگی و لیاقت و صلاحیت نایل شدن به درجه رفیع شهادت را پیدا نکند ، با دعا و آرزو زمینه شهادت فراهم نمی گردد چرا که نابرده رنج گنج میسر نمی شود .