سیدالعلماء
‌🔺 سوال و جوابی بسیار مهم 🔹 در برای شما -چه فردی و چه اجتماعی-، ناراحتی‌هایی در پیش است. این ناراحتی‌ها فلسفه‌اش چه چیزی است؟! خب خدایی که از هیچی ما را آفرید و از نطفه ما را آفرید، برای او چه فرقی می‌کرد که جهان را کند و یا به صورت کنونی در بیاورد که درد سر و درد دندان و درد دل و ناراحتی و عَزبی و بی ازدواجی و بی مسکنی و قسط و بدهی و این‌ها، همه‌ی مشکلات را به سر و روی ما بریزد، خب یک جوری درست می‌کرد که این‌ها نباشد. 🔹 این مسئله در سوره مبارکه‌ی پاسخش داده شده که این‌جا آفریده نشده که جای شما باشد. خودتان را بشناسید که این جایی نیستید. شما اینجا هستید. غربت دارید. این‌جا شهر شماست. همان‌طوری‌که در رحم هم انسان غریب بود، چون آن‌جا جای او نبود. آن‌جا فقط باید ۹ ماه تکمیل و بکند، و باید درست شود؛ و لذا همین که تکمیل می‌شود، دیگر درد، مادر را وِل نمی‌کند تا وقتی که این طفل از آن‌جا در بیاید. 🔘 این هم این‌طوری است. این دنیا و ناراحتی‌ها دارد تا شما با امّاره‌ات بجنگی. یک بچه همراه ما هست و باید این را سر و صدایش را بخوابانیم و نگذاریم که بر ما مسلَّط بشود، و دائماً هر چه او می‌خواهد بکند، که البته به ضررش هم هست. این است که در کریم از قول حضرت علیه‌السلام که پیامبر است آمده که: «و ما اُبَرِّئُ نفسی»؛ من نفس خودم را تبرئه نمی‌کنم که بگویم: هیچ عیبی ندارم. نه!. «اِنَّ النَّفسَ لَاَمّارة بِالسّوء»؛ ( علیه‌السلام:۵۳)؛ مگر این‌که انسان و ربّ جهان دستش را بگیرد و نگذارد که این کاری انجام دهد، یا بیرونی کاری انجام دهند یا نابجا انسان را منحرف کنند. این‌جا باید انسان به پناه‌گاه خدایی مُلتَجی بشود و پناه ببرد؛ به درِ خانه‌ی خدا. ۸۵.۷.۳۰ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama