🔺 درمان دردهای بی‌درمان 🔹 مشکل اصلی که نویسندگان کتب اخلاقی کمتر به آن می‌پردازند این است که الان راه نجات در کجاست؟ این راه حل در کتاب مفاتیح الجنان که کلیدهای بهشت و اصلاح انسان است، بیان شده است. در بخش تعقیبات نماز صبح جریانی ذکر شده که فردی گرفتار بود و در عالم خواب خدمت حضرت ولی عصر ( علیه‌السلام) رسید و حضرت او را خدمت یکی از فرزندانش هدایت نمود و او در خواب نزد آن آقا رفت و جواب خود را هم گرفت و صبح که بیدار شد، به همان‌جا که در خواب دیده بود رفت و آن آقا را هم دید! ما هم باید در مشکل خود فکر کنیم که از هفت سالگی تا الآن در بی‌راهه بوده‌ایم و استاد و باغ‌بان هم نمی‌تواند ما را اصلاح کند و لذا راهی غیر از توسل به حضرت نیست. مرحوم محدث قمی (رحمه الله) می‌دانسته که مردم به چه چیزی نیازمندند و لذا ما را با مقام مقدس غیبی ولی زمان آشنا کرده است. همچنین جریان دیگری را هم نقل می‌کند که فردی در بیابانی گم می‌شود و شخصی را می‌بیند که او را نجات می‌دهد و سپس او را به خواندن نافله و زیارت عاشورا و جامعه کبیره توصیه می‌فرماید. معلوم می‌شود این‌ها داروی درد ماست و تنها قدرتی که در جهان می‌تواند ما را بسازد، در اختیار آن حضرت است که راهش و استادش را می‌شناسد و کتاب و اعمالش را می‌داند. پس باید بر در خانه او رفت و گریست. اگر گریستن عادت انسان شده باشد که خوشا به حالش وگرنه باید با خواندن زیارت عاشورا و اشعار در مصیبت سیدالشهدا (علیه السلام) در نیمه‌های شب بگرید و دامن حضرت را از راه اشک ریختن در مصائب جدش بگیرد. ۸۸٫۲٫۱۵ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama