بلافاصله خداوندمى فرماید: اراده و مشیت ما بر این قرار گرفته است، که بر مستضعفین در زمین منت نهیم، و آنها را مشمول مواهب خود نمائیم 📗 (وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الأَرْضِ). آنها را پیشوایان و وارثین روى زمین قرار دهیم 📗 (وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ). * * * آنها را نیرومند و قوى و صاحب قدرت، و حکومتشان را مستقر و پا بر جا سازیم 📗 وَ نُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الأَرْضِ و به فرعون و هامان و لشکریان آنها، آنچه را از سوى این مستضعفین بیم داشتند نشان دهیم ! 📗وَ نُرِیَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما مِنْهُمْ ما کانُوا یَحْذَرُونَ ❇️چه قدر این دو آیه، گویا و امیدبخش است؟; چرا که به صورت یک قانون کلى و در شکل فعل مضارع و مستمر بیان شده است، تا تصور نشود اختصاص به مستضعفان بنى اسرائیل و حکومت فرعونیان داشته، مى گوید: ما مى خواهیم چنین کنیم... یعنى فرعون مى خواست، بنى اسرائیل را تار و مار کند و قدرت و جایگاهشان را درهم بشکند، اما ما مى خواستیم آنها قوى و پیروز شوند. او مى خواست حکومت، تا ابد در دست مستکبران باشد، اما ما اراده کرده بودیم، که حکومت را به مستضعفان بسپاریم! و سرانجام چنین شد.