💠چشم و چشمه هرکس به خدا چشم گفت، خدا به او چشم داد. اهل بیت چون به خداوند چشم گفتند، خداوند هم به آنان چشم داد، چشم بینا و چشمه داد، چشمۀ حکمت. و آن چشم و این چشمه یا بگو آن بینایی و این حکمت، مایه عصمت آنان از عصیان و معصیت شد. خود ما هم هر قدر تشنه باشیم، حاضر نمی شویم لب به آب جوی لجن آلود بزنیم، چون لجن و تعفن آن را به خوبی حس و احساس می کنیم، در حقیقت معرفتی است که مانع است. اهل بیت از آنجا که ارادتی به خداوند نشان دادند به حکم آنکه: ارادتی بنما تا سعادتی ببری خداوند هم سعادت بینایی و آگاهی به آنان کرامت فرمود، و همین امر با وجود تمام اختیاری که داشتند آنان را از عصیان و معصیت دور داشت. چون حقیقت گناه را همچون لجن های ته جوی احساس می کردند و این تبعیض نیست، این پاداش ارادتی است که از خود نشان داده اند و خداوند به وزن و میزان ارادت، سعادت کرامت می کند. و این اراده را خداوند در باب یک یک ما هم دارد اما دریغا که ما ارادتی نشان نداده و نمی دهیم! 🌿مسطورا #تلگراف @sh_hosein