📜عنوان: منِ امام حسین یا منِ شمر؟ 📖قسمت هفتم 📌حسرت: ولی اگر ما حواسمان به کربلایِ درونمان نباشد، اگر حواسمان به امام حسینِ درونمان نباشد و از امام حسینِ درونمان مواظبت نکنیم و او را یاری و تقویت نکنیم، خودمان با همین دست‌هایمان ذره‌ذره سر امام حسینِ درونمان را از بدن جدا می‌کنیم... و خواهیم دید شمرِ درونمان روی سینه حسینِ درونمان خواهد نشست و با سربریده از مَسلخ و گودال قتلگاه بیرون خواهد آمد... و آن وقت است که باید یک‌عمر پشیمانی را به دنبال خود بکشیم... چه کسانی مقابل ائمه اطهار علیهم‌السلام ایستادند؟ کسانی که اصلاً فکر نمی‌کردند روزی برسد که امام را به شهادت برسانند. وجود اشتباهاتی و کوتاهی‌هایی که در دنیا انسان برای رسیدن به آرزوها و امیدهایی که دارد انجام می‌دهد موجب حسرت خوردن در زندگی می‌شود. حسرت و پشیمانی دردناک‌تر از شکست است. هیچ حسی دردناک‌تر از حس پشیمانی و حسرت خوردن نیست چه در دنیا و چه در آخرت. مسعودی در مروج‌الذهب می‌نویسد: على علیه‌السلام در میدان جمل زبیر را صدا زدند و به او فرمودند: به یاد داری که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم به تو فرمود: آیا علی علیه‌السلام را دوست دارى؟ تو گفتى: او برادر و پسردایى من است، چرا او را دوست نداشته باشم؟ پیامبر فرمود: تو به‌زودی با او پیکار مى‌کنى، درحالی‌که تو بر او ستمگرى. زبیر از کاری که کرد پشیمان شد؛ ولی دیگر دیر شده بود... عشرت کنیم ورنه به حسرت کشندمان روزی که رخت جان به جهانی دگر کشیم خداوند به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم می‌فرماید: وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ؛ ای پیامبر انذار داشته باش روزی که روز حسرت است و کار تمام می‌شود. وَ يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ...؛ و روزی که ستمکار، دو ‌دست خود را (از شدت اندوه و حسرت به دندان گرفته) می‌گزد. در حقیقت این آیات، هشداری است به همه ما، چه نیكوكار و چه بدكار كه نیكوكاران تأسّف می‌خورند كه ای‌کاش بیشتر عمل نیک‌انجام داده بودند و بدكاران نیز تأسّف خواهند خورد كه چرا تهی‌دست وارد محشر شده‌اند. اجل در ره عمل کوته چه دارم به‌غیراز حسرت قبر و قیامت ز دنیا می‌روم با دست‌خالی امان از حسرت قبر و قیامت انسان در قیامت می‌بیند که گاهی می‌شد با یک کار کوچک، یک پاداش بزرگ را اینجا به دست بیاورد؛ یک حرکت کوچک در دنیا می‌توانست اینجا آثار ماندگار عظیمِ پُرسود و پُرمنفعتی داشته باشد، و این کار را نکرده؛ انسان حسرت می‌خورد. یا در دنیا می‌توانست با یک پرهیز، با اجتناب از یک حرکت، اجتناب از یک حرف و از یک فعل عذاب دردناکی را از خودش دور کند؛ نکرد، همّت نکرد. تصمیم بگیریم درست کار کنیم، تصمیم بگیریم درست عمل کنیم، درست حرف بزنیم، درست برنامه بریزیم؛ تصمیم بگیریم؛ روز حسرت، روز سختی است و این کارها، این تصمیم‌گیری‌ها در جوانی ممکن است. 📝نگارنده: حسین ابراهیمی ✅ نشـراین پیام‌صـدقه‌جـاریه‌است. #من_امام_حسین_یا_من_شمر @sh_hosein