📖 تفسیر سوره حمد، آیات ۱ الی ۳ بِسم اللهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ * الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ * الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان * ستایش خدایی را که پروردگار جهانیان * رحمتگر مهربان ●| مقصود از «بسم الله» |● بسم الله. این باء «بِسمِ الله» یعنی با استعانت به این اسم. باء همان بائی است که تقریباً در فارسی هم به همین معنا به کار می‌رود. «اسم» هم به همان معنایی است که در فارسی به کار می‌رود. «بِاِسم» یعنی به‌نامِ. «بسم الله» یعنی به نامِ خدا؛ با استعانت از این نام، یا به مصاحبت این نام، یا با توجه به این نام. «الله». الله اسم خدا است. بعضی گفته‌اند الله بوده است «اَلاِله»؛ با «الف» و «لامِ» تعریف بر سر «اله». اله یعنی معبود، یعنی کسی که دل‌ها و جان‌ها متحیر او است و متوجّه به او است. و «الف» و «لام» حرف تعریف است؛ یعنی آن «اله» و معبود مشخّص که خالق آسمان و زمین و همهٔ موجودات است؛ به‌تدریج در هم ادغام شده و ترکیب، شده، شده «الله». بعضی هم می‌گویند نه، «اَلاِله» نبوده بلکه خود این کلمهٔ «الله» وضع شده برای نام خدا و ذات مقدّس پروردگار. بقیهٔ اسم‌هایی که برای خدا می‌خوانیم و می‌شنویم صفات خدا هستند؛ این خودِ خدا است، وجود مقدس پروردگار است، نام خدا است «الله». پس «بسم الله» یعنی به نام خدا. 📚تفسیر سوره حمد، آیات ۱ الی ۳، ص۳۲ _۳۳ 🎙امام خامنه‌ای مدظله‌العالی @sh_hosein