الأنعام وَلَا تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَيْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِم مِّن شَيْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِينَ ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﺎﻣﺪﺍﺩ ﻭ ﺷﺎﻣﮕﺎﻩ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺭﺿﺎﻱ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻲ ﻃﻠﺒﻨﺪ، ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻣﺮﺍﻥ. ﭼﻴﺰﻱ ﺍﺯ ﺣﺴﺎﺏ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﻱ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺣﺴﺎﺏ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﭼﻴﺰﻱ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻃﺮﺩﺷﺎﻥ ﻛﻨﻲ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺍﺯ ﺳﺘﻤﮕﺮﺍﻥ ﺷﻮﻱ. (٥٢)