باید ایستاد امام مبارزاتش را از سال ۴۱ شروع کرد.‌ اوایل دی‌ماه ۵۷ هم خیلی‌ها باورشان نمی‌آمد که شاه می‌رود، طاغوت درهم می‌شکند، اما شد. همان‌وقت‌ها هم به امام می‌گفتند تو دلت را به چه خوش کرده‌ای؟ فکر می‌کنی با این مردم کاری از تو ساخته است؟ به مردم با چشم تحقیر می‌نگریستند. چون اندازه‌ی فهم‌شان کوتاه بود، معجزه حضور مردم، ایستادگی مردم را نفهمیده بودند. اما امام چرا. او خیلی چیزها را می‌دانست که دیگران نه. او می‌دانست که انتهای خط مبارزه، پیروزی است، فتح است. او می‌دانست بدون مردم هیچ‌کاری نمی‌توان کرد. او می‌دانست با مردم نشدنی‌ها، شدنی می‌شود، فقط باید ایستاد و به مردم اعتماد کرد. همین کار را هم کرد. هم ایستاد، هم اعتماد کرد. الان هم هستند همان‌هایی که آینده را تاریک می‌بینند. خسته‌اند، ناتوان‌اند، می‌گویند نمی‌شود کاری کرد، چند متر آن‌ورتر بن‌بست است. با اینها چه می‌شود کرد؟ بی‌چاره‌ها همین‌قدر می‌فهمند. پررنگ‌ترین خط قرمز امام، بی‌توجهی به مردم و ترویج ناامیدی بود. همیشه مردم برای امام اصل بودند، همیشه امام می‌گفت: "ما می‌توانیم". اساساً معتقد به مبارزه‌ی مردمی بود به همین جهت مبارزات مردم فلسطین را تأیید کرد و همه را به حمایت و کمک فلسطین فراخواند. در این ۷۰ سال مقاومت فلسطینی‌ها، فلسطین قوی‌تر شد، پُر عِده و عُده‌تر شد و اسرائيل منفورتر و ضعیف‌تر. امام تمام ظلم را اسرائیل می‌دانست و تمام مظلوم را فلسطین و بر اساس منطق عقل و شرع که امیرالمؤمنین فرمود: کونا للظالم خصماً و للمظلومِ عوناً / نهج‌البلاغه، یک لحظه از خروش بر علیه اسرائیل دست برنداشت. آری ایستادگی قدرت می‌آورد، شجاعت می‌آورد، سلحشوری می‌آورد، عزت می‌آورد، پیشرفت می‌آورد. به ایران خودمان نگاه کنید! اول انقلاب کجا بودیم و الان کجا؟ تقریبا در همه‌ی بخش‌ها پیشرفت‌های فوق‌العاده داشته‌ایم، چرا؟ چون ملت ایستادگی کرد، خسته نشد، ناامید نشد، کوتاه نیامد. پس رمز موفقیت ایستادگی است. اما دشمن، او که فهمید چرا ملت با این سرعت دارد به سمت قله می‌رود، دست گذاشت بر نقطه قوتِ ملت. تمام هستی‌اش را آورد به میدان، آمد تا ملت را نابود کند، بشکند، درهم بکوبد، لِه کند. چگونه؟ با بدبین کردن مردم به نظام، با نفوذ در بین مسئولین، با پراکندن ناامیدی، با تحریم، با خسته کردن مردم و... آخرِ حرف دشمن این است که اوضاع‌تان بدتر می‌شود، اما بهتر نه. خب او دشمن است، این را نگوید چه بگوید؟ اما ما، باید درست عکسِ راهی که دشمن می‌رود را برویم، عکسِ حرفی که می‌زند را بزنیم. چه‌کار کنیم؟ فکر، تلاش، حرکت، امیدآفرینی، تحول‌آفرینی چه بگوییم؟ در کشور هیچ بن‌بستی وجود ندارد. بدانیم پیروزی در ایستادگی است، باید ایستاد. @fakhrian_ir