فاطمیه‌ی امام رضایی [شباهت‌های حضرت فاطمه و امام رضا علیهما السلام] بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمّد وآله الطاهرین. سال گذشته را، خدا توفیق داد و آقاجانم امام رضا علیه السلام عنایت کرده، به دعوت دوست عزیزم «آقای مرتضی ایزی» به مشهد مقدس مشرف شدم تا در جوار حرم ملائک‌پاسبانَش به سوگ حضرت مادر بنشینم؛ زهی سعادت و شرف که إنْ لَمْ أَکُنْ اهلاً لِذلکْ، عوضش امام رئوف اهل چنین کرمی و بالاتر از آن هم هست. یادش بخیر، بر در حرم مطهر که توقف کردم اذن دخول بخوانم، ... وَقَدْ مَنَعْتَ النّاسَ أَنْ یَدْخُلُوا إِلّا بِإِذْنِه ...بی‌اختیار وارد روضه‌ی مادر شدم، ... خدا لعنت کند آنهایی که به زور و لگد و هیزم و آتش، درب خانه‌ی فاطمه‌ی زهرا سلام الله علیها را باز کردند. جلوتر رفتم، کتاب زیارتی برداشتم باز که کردم، حدیث نبوی صلی الله علیه وآله خودنمایی می‌کرد: سَتُدْفَنُ بَضْعَةٌ مِنِّي بِأَرْضِ خُراسان، ... باز دلم به یاد مادر تا مدینه پر کشید و فرمایش نورانی پیامبر صلی الله علیه وآله در قلبم طنین‌انداز، که: فاطمةُ بَضْعَةٌ مِنِّي، ... عجب! در میان اهل‌بیت علیهم‌ السلام از لسان مبارک نبوی صلی الله علیه وآله از این دو نفر به «پاره‌ی تن» یاد شده است. یادم هست، وارد روضه‌ی منوره شدم و گوشه‌ای، در میان جمعیت، سرپا ایستاده، سلام و عرض ادبی کردم و سیلاب اشک بود که امان نمی‌داد، ... کتابچه‌ی زیارت را گشودم و برخلاف همیشه که اول می‌رفتم سروقت زیارت شریف «امین الله»، این‌بار از همان اول کتاب دعا، شروع کردم زیارت مخصوص حضرت را خواندن، اولش بر یک‌یک چهارده معصوم علیهم السلام مفصلاً صلوات فرستاده، به صلوات بر حضرت زهرا سلام الله علیها که رسیدم، باز چشم‌هایم باریدن گرفت، ... «الصدیقة الشهیدة»، یادم آمد هرروز که با صدای تلوزیون صلوات خاصه می‌خوانیم، از امام رضا علیه السلام به «الصدیق الشهید» یاد می‌کنیم؛ عجیب اینکه خود امام رضا در شأن مادرش فرموده است: فاطمه سلام الله علیها صدیقه‌ی شهیده بود! ادامه دادم و به فقره‌ی صلوات بر آقای غریب طوس رسیدم، جمله‌ای در آخر این فقره دیدم که مانند آن در آخر صلوات بر حضرت زهرا سلام الله علیها هم آمده بود، ... صَلوةً لَايَقوَى عَلىٰ إِحْصَاءِهَا غَيرُكَ، دیدم این جمله (درود بی‌پایانی که هیچ‌کس را یارای دانستن حد و اندازه‌اش نباشد غیر خودت) تنها در صلوات بر این دو معصوم آمده است. چقدر شباهت!!! اینهمه عمر، سالی چندبار می‌آمدم زیارت آقا، به این شباهت‌های فاطمی‌رضوی علیهما السلام پی نبرده بودم!!! دیگر باورم شده بود این فاطمیه‌، یک فاطمیه‌ی استثنایی و یک فاطمیه‌ی امام رضایی است راستی حضرت زهرا سلام الله علیها (بنابر قولی که در روضه‌ی منوره‌ی نبوی صلی الله علیه وآله مدفون شده باشد)، یک شباهت دیگر هم با نوه‌ی دلبندش امام هشتم علیه السلام دارد؛ و آن دفن غاصبانه و ظالمانه و نابجای دشمن و قاتلش در آن مکان شریف است!!! آری! مادر مظلومه‌ی غریبه‌ی مدینه [شاید] نزدیک قاتلینش در خاک آرام گرفته، و حضرت رضای غریب‌الغربای خراسان علیه السلام نیز در غربت طوس، در کنار دشمن و قاتل پدرش «هارون» در دل خاک آرام گرفته است؛ و عجیب اینکه این روزهای اول جمادی الثانی، ایام به درک واصل شدن هارون الرشید ملعون هم هست!!! از بالاسر به رسم ادب که خارج می‌شوم، چشمم به کتیبه‌ی سردر می‌افتد که مزین به این دوبیتی دعبل‌ است: قَبْرانِ فِي طُوسٍ خَیرُ النّاسِ کُلُّهُم وَقَبرُ شَرِّهِم هَذا مِن العِبَرِ مَا یَنفعُ الرِّجْسَ مِن قُربِ الزَّکِىِّ وَلَا عَلى الزَّکِىِّ بِقُربِ الرِّجْسِ مِنْ ضَرَرٍ و این، در باره‌ی صنمی قریش که روضه‌ی منوره‌ی نبوی صلی الله علیه وآله را به ناحق اشغال کرده‌اند هم، صدق می‌کند. و بلاخره کلام آخر اینکه سوم جمادی الثانی سال ۱۳۹۷ ه‌ق، مقارن اذان صبح (۴۸ سال پیش)، سالروز تولد من هم هست؛ متولد روز شهادت مادر، مسمیٰ به نام زیبای پسر «علی‌رضا». الحمدلله. الحمدلله که از روز اول برای نوکری حضرت مادر آفریده شدم. لعنت خدا بر قاتلین حضرت مادر لعنت خدا بر دشمنان حضرت پسر والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته علی‌رضا احمدی دهبالایی (ایلامی) یکشنبه ۲۶ آذر ۱۴۰۲ ؛ ۳ جمادی‌الثانی ۱۴۴۵ @shabnamshabna