اربعین، ندای اصلاحگری امام حسین علیه السلام در عصر ظهور
بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمّد وآله الطاهرین.
اربعین حسینی ع تسلیت باد.
میدانیم امام عسکری ع (آخرین امام حاضر در عصر متصل به غیبت آخرین حجت الهی) در ضمن حدیثی، «زیارت اربعین» را از علامات مؤمن برشمرده است.
بحارالانوار، ج۹۸، ص۱۰۶»
در متن دیروز، عرض کردم آن پنج علامت، در حقیقت دو علامت
- حسن ارتباط با خدا (نماز -صحیح-)
- حسن ارتباط با ولی خدا (زیارت قبور مطهرشان، علیالخصوص زیارت حضرت سیدالشهداء ع در اربعین) است
اما چرا اینهمه تأکید بر [خصوص] زیارت اربعین؟! مگر زیارت هر امامی در هر ایامی، نشان ایمان نیست؟!
پاسخ آن را باید در کلمات خود آن امام شهید سرجدا و امامان معصوم از ذریهی اطهرش جستجو کرد؛ بخوانید:
روزی که حسین ع حرکت الهیاصلاحی خویش را از مدینهی طیبه آغاز کرد، در وصیتنامهاش مرقوم داشت:
أَنِّي لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَلاَ بَطِراً وَلاَ مُفْسِداً وَلاَ ظَالِماً وَإِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ اَلْإِصْلاَحِ فِي أُمَّةِ جَدِّي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَأَنْهَى عَنِ اَلْمُنْكَرِ وَأَسِيرَ بِسِيرَةِ جَدِّي وَأَبِي عَلِيِّ بْنِ أَبِيطَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ.
همانا من از سر شرخری، و سرگرمی، و فسادانگیزی، و ظلم [و باری به هر جهت] خارج نشدهام؛ من فقط [و فقط] به منظور اصلاحگری در امت جدّم -که درود خدا بر او باد- خروج کردهام؛ بنا دارم امر به معروف کنم، و نهی از منکر نمایم؛ بنا دارم طبق سیرهی جدّم [پیامبر ص] و پدرم علی بن ابیطالب ع عمل کنم.
«بحارالانوار، ج۷۷، ص۳۲۷»
امام صادق ع (سومین از فرزندان معصوم آن امام مظلوم) نیز در بارهی جد شهیدش شهادت داد:
وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فيكَ، لِيَسْتَنْقِذَ عِبادَكَ مِنَ الْجَهالَةِ وَحَيْرَةِ الضَّلالَةِ.
و جانش را در راه تو بذل كرد، تا بندگانت را از جهالت و سرگردانی گمراهی برهاند.
«مفاتیح، زیارتنامهی اربعین»
حال عرض میکنم:
هنوز که هنوز است امت محمّد ص اصلاح نشده است!
هنوز که هنوز است این هدف والای قیام انسانساز حسینی صورت تحقق نیافته است!
هنوز امت بیپناه مسلمان در وادی جهالت و صحرای سرگردانی ضلالت حیران است!
هنوز امت اسلامی در مسیر صراط المستقیم هدایت بر سبیل شاهراه ولایت، ید واحده و امت متحده نشده است.
و خداوند غیور است!
و خدای خونخواه حسین ع غیور است!
و خدای خونبهای شهید راه امر به معروف و نهی از منکر دشت تفتیدهی نینوا غیور است!
و خدا ابا دارد از اینکه سخن ناموسَش زمین بماند؛ امام، حجت خدا در میان خلق، و ناموس الهی در عالم وجود است.
تا امت اصلاح نگردد، تا این آسیاب عظیم بر مدار محور ثابت و باصلابت خویش یعنی ولایت بازنگردد، حرکت اصلاحی آن امام مظلوم و غریب[ی که آخرین قطرهی خون پاک قلب مهربانش را تقدیم کرد تا بلکه امت جدش را اصلاح کرده باشد]، به نتیجهی مطلوب نرسیده است.
آری؛ امام عسکری ع (آخرین حلقهی وصلی که در دسترس خلایق بود) آن دومین حسن مظلوم آلالله، از دل تاریخ، امروز را فریاد زده است:
ای امت سرگردان محمّد!
ای امت بیپناه محمّد!
ای پیروان حیران و ویران محمّد!
میخواهید مؤمن باشید، و مؤمن بمانید، و مؤمن زیست کنید، و مؤمن بمیرید، و مؤمن محشور شوید، و با مؤمنین و در رأسشان امیرالمؤمنین علی ع و پیشوای معصوم اسلام محمّد ص همنشین باشید،
- خداخواه و خداگرا و خداباور و خدامحور باشید، که آنان خود براستی چنین بودند.
- حقگرا، و ولایتمدار باشید، که آنان خود بحقیقت، اسوهی حقگرایی و ولایتمداری بودند.
- اهل اصلاح خود و اصلاح همدینان و همکیشانتان باشید، که آنان تمام هستیشان را در این راه نورانی فدا کردند.
آری؛ شیعهی حسین ع نباید از سر اشر و بطر و ... هیئتداری و مجلسداری کند؛ کما اینکه مولایش حسین ع اشر و بطر و ... قیام نفرمود!
بس است دیگر هیئتداری و مجلسنشینی با چاشنی دوری از سیاست و بصیرت!
بس است دیگر گریهی بیهدف و بیپیام (و فقط به سودای بهشت) بر کشتگان کربلا!
بس است دیگر گریه بر امام مظلوم ۱۴۰۰سال پیش [و در مقابل] بیتفاوتی نسبت به امام مظلومتر عصر حاضر!
باید هیئتدارها و موکبدارها و منبریها و مداحان و روضهخوانان و سیاهپوشان و سوگواران و گریهکنان بر امام معصوم آن روزها، در طلب امام معصوم این روزها برآیند!
باید «طریق المشایه» ، به «طریق الطب والمسألة» از سلالهی حسین ع، مهدی آل محمد ع مبنی بر هدایت و اصلاح امت (و بلکه هدایت کل عالم) تبدیل شود.
خدایا! ما را در راه هدایتگریمان، به امام هدایتگرمان برسان؛ آمین.
والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته
علیرضا احمدی دهبالایی (ایلامی)
یکشنبه ۴ شهریور ۱۴۰۳ ؛ ۲۰ صفر ۱۴۴۶
@shabnamshabna