۱۴ ربیع‌الأول، روز شادی امت اسلامی بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمّد وآله الطاهرین. این روز در تاریخ، روز سرور مسلمانان و شیعیان است؛ چرا که: - در سال ۳ ه‌ق، کعب بن اشرف یهودی، از دشمنان اسلام و پیامبر صلی الله علیه وآله، به هلاکت رسید. او از بزرگان و ثروتمندان یهود و هم‌پیمان بنی‌نضیر بود که در هر مناسبت و هر فرصتی، با اشعار خویش اسلام و پیامبر ص و مسلمانان (حتی زنان مسلمان) را هجو می‌نمود. او پس از جنگ بدر، به مکه رفته، با اشعار خویش سعی داشت مکیان را بر ضد پیامبر ص بسیج نماید. او حتی از فعالیت‌های اقتصادی مسلمانان ممانعت به عمل می‌آورد و در بازارهای آنان اخلال ایجاد می‌کرد. تا اینکه به دستور پیامبر ص، چند نفر، از جمله برادر رضاعی‌اش داوطلب شده، شرش را از سر جامعه‌ی اسلامی کوتاه کردند. - در سال ۶۴ ه‌ق، یزید بن معاویة بن ابی‌سفیان، قاتل حضرت سیدالشهداء علیه السلام، در سن ۳۸ سالگی به اسفل درکات جهیم سقوط کرد. آن ملعون، سه سال و هشت ماه، منصب خلافت را غصب کرد و در این مدت، سه جنایت بزرگ انجام داد: ۱. در سال ۶۱ ‌ه‌ق واقعه‌ی کربلا را رقم زد. ۲. در سال ۶۳ ه‌ق در جریان قیام مردم مدینه به رهبری عبدالله بن حنظله‌ی غسیل الملائکه، آن شهر مقدس را با سپاهیان خود مورد تاخت و تاز قرار داد. ۳. در سال ۶۴ ه‌ق در جریان فتنه‌ی عبدالله بن زبیر، مسجدالحرام و کعبه‌ی معظمه را با منجنیق به آتش کشید. علی بن حسین «مسعودى» گفته: فرعون در رعیت خود، اَعدَل (عادل‌تر) از یزید بود، و ولایت او ننگ بزرگى بر اسلام شد. ابوالعلاء معرى (شاعر بزرگ عرب) نیز گفته: اَرَىٰ الاَیّامَ تَفعَلُ کُلَّ نُکُرٍ وَمَا اَنَا فَي العَجَائِبِ مُسْتَزِیدٌ اَلَیْسَ قُرَیشُکُم قَتَلتْ حُسَیناً وَکَانَ عَلى خِلافَتِکُم یَزِیدٌ روزگار را می‌بینم که هر کار زشتی را مرتکب شده است. و من در این اوضاع و احوال، اصلاً متعجب نیستم. [ای امت عرب! و ای مسلمانان!] آیا قریش شما نبود که حسین علیه السلام را کشت؟! در حالی که [کسی مانند] یزید عهده‌دار خلافت‌تان بود! اللهم العن کل ظالمٍ ظلم حق محمد وآل محمّد. مطالعه‌ی بیشتر؛ رک: شیخ عباس قمی، الکنیٰ والالقاب، ج۱، ص۹۲؛ همو، وقایع‌الایام. والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته. علی‌رضا احمدی دهبالایی (ایلامی) چهارشنبه ۲۸ شهریور ۱۴۰۳ ؛ ۱۴ ربیع‌الاول ۱۴۴۶ @shabnamshabna