💢 اخلاق بردگان و اخلاق آزادگان حضرت علی(ع)«من ترک الشهوات کان حُرّا؛ هر کس خواهش‌های نفسانی را ترک گفت، آزاده است.» برده: زمانی که حس کند دیگران از او پیشی می‌گیرند، احساس شکست و ذلت می‌کند. آزاده: زمانی احساس پیروزی و عزت می‌کند که به دیگران برای پیشی جستن از خویش یاری برساند. برده: اعمال دینی انجام می‌دهد تا به ثواب دنیوی برسد. آزاده: اعمال اخروی انجام می‌دهد تا امور دنیوی را نیز معنوی کند. برده: اگر بدی کرد، فوراً فراموش می‌کند، اما خوبی‌هایش را هرگز. آزاده: اگر خوبی کرد، بی‌درنگ فراموش می‌کند اما بدی‌هایش را هرگز. برده: روح خود را زندانی آن چیزی می‌کند که بی‌ارزش است. آزاده: برای چیزهایی ارزش قائل است که روح او را از زندان آزاد می‌کند. برده: همواره می‌کوشد تا در دید دیگران بدرخشد، از این‌رو از درخشیدن واقعی بازمی‌ماند. آزاده: متواضعانه می‌کوشد تا به چشم مردمان نیاید، از این‌رو درخشش او بی‌پایان است. @shabnamshabna