وقتی شاعر دو مصراع يك بيت رو به گونه اي هنرمندانه بيان می کنه كه ظاهراً هيچ ارتباطي با هم ندارن اما وقتي به دو مصراع خوب دقت كنيم متوجه میشیم كه مصراع دوم در واقع یه جور مصداق براي مصراع اوّله؛ تا جايي كه مي تونیم جاي دو مصراع رو عوض كنیم و بین شون علامت تساوی بذاریم. اساس اين ارتباط معنايي هم یه جورایی میشه گفت که تشبيه هستش. مثال: «عيب پاكان زود بر مردم هويدا مي شود موي اندر شير خالص زود پيدا مي شود» مشهورترین شاعر در اسلوب معادله هم گویا همین جناب هستن و کلاً رونق این توی به ویژه اون بیشتر بوده! نکته جالب توجه اینه که گویا اولین بار استاد این آرایه رو در کتاب به شکل مجزا و با یه تعریف مشخص بهش هویت دادن! ارتباط با ادمین: @msalikhani لینک کانال آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow