‌امیدوارم از صبح که بیدار شدی تا انتهای خاموش شدن چراغِ ساختمان های اطراف در شب، در حال دویدن باشی. که زندگی همین است. همین دویدن ها، تلاش کردن‌های مداوم و شوق داشتن‌ها. اگر صبحی چشم باز کردی و هیچ دلیلی برای بیدار شدن نیافتی بدان آن روز روزی‌ست که یقینا دردی عظیم تر از مرگ را تجربه خواهی کرد. مگر می‌شود بی دلیل نفس کشید و دوید و روزگار گذراند ؟ همه‌ی ما آدم‌ها اگر لبخندی به لب داریم و هیجانی برای ادامه‌ی زیستن، برای خاطر همین جنگیدن های کوچک هرروزه و مشغله‌های تکراری و خسته‌کننده‌ است . قدر زندگی معمولی و گرفتاری های عجیب را بدانیم و زندگی را زندگی کنیم..✨ #حرف‌دل