چون که رخ داد، نیمه‌ی خرداد غصه‌‌ی هجر، ماه ماتم شد هرگز از یادمان نخواهد رفت نوبهار از جهان ما کم شد راه افتاده بود سمتِ زمین خبر از راه آسمان بدهد رفت در امتدادِ نور آخر تا به ما راه را نشان بدهد اهل ایمان و عابد و صالح فیلسوف و ادیب و عارف بود بگذرد هر کس از دل طوفان می‌رسد تا به خانه مقصود چون نگینی به خاک افتاده جان رفته ز پیکر ایران خم نشد لحظه‌ای سرش حتی جلوی نارفیق و نامردان صبح صادق نشسته در چشمش راه همواره روشنش پیداست سربلندی اگر به دست آمد چون مرید امام عاشوراست پرچمش از همیشه بالاتر شده از قدرتش جهان مبهوت گوش تاریخ از کلامش پر نرود زیر سلطه طاغوت پای عشقش همیشه مردانی جان خود را کنند ارزانی از رئیسی گرفته تا مالک همت و قاسم سلیمانی می‌رسد دست حضرت موعود انقلاب این حماسه ی پرشور پای عهدش نشد هرگز سست که ببیند طلوع صبح ظهور شاعر:هنرمند بسیجی خواهرطیبه بهبودی