دائم الوضو این که می گویم شوخی نیست، بیش از چهل سال انسان تلاش کند که دائم الوضو باشد، حتی شبها را با وضو بخوابد، آن هم نه یک نفر که شرایط معمولی دارد، بلکه کسی که به خاطر قطع نخاع، از کمر به پایین حس ندارد و قادر به راه رفتن نیست و برای وضو گرفتن محتاج دیگران است. حاجی به خاطر شرایط خاص، قادر به وضوی کامل نبود و وضوی نیابتی می‌گرفتند. به این صورت که بعد از مسح سر، رطوبت دستشان را به دست ما منتقل می‌کردند و ما مسح پای ایشان را می کشیدیم. بارها می شد که بچه ها، هنگامی که از ایشان سوال می کردند کاری دارید؟ کمکی می خواهید؟ تقریبا هیچ وقت درخواست مادی و دنیایی از ما نمی کردند. هیچگاه از ما خوراکی نخواستند، اما مکرر می شد که در پاسخ می گفتند: اگر کاری ندارید یک وضو به من بدهید. دائم الوضو بودن برای ایشان آن هم با آن شرایط جسمی خیلی سخت بود اما با این حال همیشه دائم الوضو بودند... اما در همین وضو گرفتن توجه داشتند که با کمترین مقدار آب وضو بگیرند. همچنین آبی که از وضوی ایشون در ظرف جمع می‌شد را دور نمی ریختند، معمولا با این آب، گلهای خانه و باغچه سیراب می شدند. نکته دیگری که ما کمتر به آن توجه می کنیم اینکه مستحب است موقع وضو روبه قبله باشیم. حاجی همیشه رو به قبله وضو می‌گرفتند و در حین وضو، همیشه در حال ذکر یا گفتن اذان بودند. رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم فرمود: اگر توانستی شب و روز با وضو باشی این کار را انجام بده، زیرا اگر در حال وضو از دنیا بروی شهید خواهى بود‌. 📙جان باز. اثر گروه شهید هادی کانال جانبازشهیدحاج اصغرعبدالهی درایتا eitaa.com/shaheedasqareabdollahy