مدرسه حکمرانی یکی از «گله» های مردم این است که چرا «آدم قوی» برای «مجلس» کم داریم شاید بعضی از افراد، آدم های «خوبی» هم باشند ولی «انتظار» ما خیلی بیشتر است. در جواب این سوال، چند نکته عرض می کنم: 1. یکی از ایده های جدید، راه اندازی «مدارس حکمرانی» است. یعنی مدارسی به وجود بیاید، که «نماینده مجلس»، «وزیر» و «مدیر» تربیت کند. 2. دلیل این ایده، آن است که «مواد درسی» مدارس کنونی، کافی نیست تا این افراد «تربیت» شوند. 3. یکی از مواد مهم درسی این مدارس، «مهارت» هاست. یعنی صرفا بحث های «نظری» (تئوریک) نمی خوانند. مثلا آموزش «قدرت ارتباط اجتماعی» دارند (بتوانند با مردم، طوری ارتباط برقرار کنند که هم حس خوبی به مردم دست بدهد و هم کار ها به کمک آنان جلو ببرند) همچنین «قدرت حل مسئله» (این که اگر مشکلی سر راه پیش بیاید، بتوانند از نظر «ذهنی»، برای آن «راه کار های دقیق» آن هم «در کوتاه ترین زمان» پیدا کنند) و ... 4. «مهارت» ها را باید (مثل زنگ ورزش) به صورت «عملی» کار کرد. (نه مثل درس «ریاضی» روی «تابلو»!) لذا اصولا این مدارس، بیشتر در حال «کار عملی» و «کار بیرونی» هستند تا پای «میز» و «صندلی»! 5. بعضی از دروس این مدرسه هم دروس «نظری» (تئوریک) است ولی نه به شکل «مدارس فعلی». بلکه مثلا اگر درس «زیست شناسی» تدریس می شود، به گونه ای فضا انتقال داده می شود که گویا در یک «بیمارستان» «وزارت بهداشت» هستیم. این که دانش آموز یاد بگیرد دستگاه MRI از بدن «عکس برداری» می کند (و باعث می شود بعضی «بیماری» ها را تشخیص بدهیم) که کافی نیست! بلکه باید همین دانش آموز بداند چرا این دستگاه ها به اندازه کافی در کشور نیست! در جریان قرار بگیرد مردم مدت ها در صف می مانند تا نوبشان بشود تا بتوانند «عکس برداری» کنند. 6. همین باعث می شود که دانش آموز، تمایل به «مهاجرت» به یک «کشور رویایی» را در ذهن نداشته باشد! دنبال کشوری نباشد که MRI در آن زیاد است! چون او (به عنوان یک «پزشک») یاد گرفته است که دستگاه باید «حاضر» باشد تا او بتواند کار کند! اما یاد نگرفته است که اگر این دستگاه نبود، چگونه «مدیریت» کند، «حل مسئله» کند و آن را تامین کند. کشور را از «سطح پایین» (نداری) به «سطح بالا» (رفاه) برساند. 7. نکته اساسی دیگر در این مدارس، آموزش «اخلاق عملی» است. مربیان این مدارس، «حسادت»، «غرور»، «تمایل به ثروت»، «تخریب رقیب»، «سیاسی کاری» و ... به دانش آموزان (متربیان) نمایش می دهند. آن هم وسط «پروژه»! یعنی وقتی دانش آموزان، نسبت به دیگری «حسادت» پیدا کرد، همان موقع مربی می گوید که این «حس تو» در «اصطلاحات اخلاقی» ما، «حسادت» نام دارد، سپس «راه کار» مقابله به آن را آموزش می دهد. همچنین آن قدر بالای سر آن دانش آموز، می ماند تا «توانایی غلبه بر هوای نفس» و «کنترل حسادت» را به دست بیاورد. 8. متاسفانه «مدرسه حکمرانی» در حال حاضر «وجود خارجی» ندارد. صرفا در حد «ایده» باقی مانده است. یکی از محور های «تحول در آموزش و پرورش»، همین راه اندازی «مدارس حکمرانی» است. متاسفانه باید گفت «مدارس غیر دولتی» (که با رویکرد دینی و انقلابی راه اندازی می شوند) دست بازتری برای ارائه این گونه برنامه ها دارند. (که در یادداشت «یک پیشنهاد عملیاتی برای «تحول در وضعیت فعلی مدارس» به این مشکل پرداخته ایم) 🖊 آرمان شادمان https://eitaa.com/shadman