✨🌷✨🌷 🌷✨🌷 ✨🌷 🌷 بسم‌رب‌الحسین'؏✨ - 『ملجاء'🌿』 (فَفَروا اِلےَ الحُسین'؏❤️!) "ادامه‌قسمت‌هجدهم - شکستم‌کہ‌عاشق‌شدم📜" - بعد میدونی چی جالبه؟ اینکه ... قرار نیست خودت تنها جواب بدی! تفره بری، اختیار زبونت رو میگرن و زبون بدنت رو باز میکنن! اونموقع‌ست که اعضای بدنت به کرده هات شهادت میدن! دستی به صورتش کشید: امان از شرم بیان گناهات، پیش خدا! برگشت سمتم و خیره تو چشمام، گفت: برای چی بیست و پنج مهر، ساعت دو و سی و چهار دقیقه و بیست و هفت ثانیه، وقتی از قبر مرادِ کرمانی و علی مجد و سمیه میرحسنی و کریم سلطانی گذشتی و رسیدی به سعید، عصبانیتت از رفتارش رو فروکش نکردی و به بازوش کوبیدی؟! از این همه ظرافت تو مطرح کردن سوالش، دهنم باز مونده بود! گفت: جواب بده! سریع! چند ثانیه طول کشید تا سوالش رو هضم کردم. گفتم: خب ببخشید! - الان میگی ببخشید! اگه تا همین دو ثانیه قبل میمردی، اونور میگفتی ببخشید، کسی نمیگفت بخشیدم! میگفتن برو تا مجازاتش رو بچشی! کجا؟! جهنم! جایی که ماهیتش آتیشه! برای توجیه کارم به تکاپو افتادم. من و منی کردم و گفتم: خب... خب تو تنها گذاشتی! تقصیر تو بود! -اونور هر کی جای خودش جواب میده! هر قدر که تقصیر داشته! نگاهش رو ازم گرفت و به راهش ادامه داد. اینقدر تو فکر فرو رفته بودم که ترسم از یادم رفته بود و با فاصله ازش قدم برمیداشتم... همینطور که جلو میرفت، گفت: حتما شنیدی که میگن: الدنیا مزرعه آلاخره! یعنی دنیا مزرعه ی آخرته! ... کشاورز مزرعه، هر چی بکاره، همونو برداشت میکنه! ذرت بکاره، ذرت برداشت میکنه! گندم بکاره، گندم... ماها همه مثل اون کشاورزیم! فرصتی که در دنیا داریم، همون مزرعه‌ست و اعمالمون چیز هایی که میکاریم! اگر تو دنیات، با اعمالت حسنه بکاری، اون دنیا حسنه برداشت میکنی! میدونی یعنی چی؟ یعنی بهشت... انگار که حال خوبی بهش دست داده باشه، نفس عمیقی کشید و با مکث کوتاهی ادامه داد: اما در مقابل، اگر بدی بکاری، بدی برداشت میکنی و به ازای هر یه قطره آبی که با تکرار اون عمل به پای دونه ت ریختی و رشدش دادی، باید جواب بدی! دستاشو تو جیباش فرو کرد و گفت: اون دنیا، یه سوال خیلی مهم ازت میپرسن. علی الظاهر خیلی کلیه اما جوابش... آهی کشید و گفت: میپرسن: در دنیا چه کردی؟ برگشت سمتم و پرسید: چی داری بگی؟ بگی خب... درس خوندم، دانشگاه رفتم، کار کردم ...؟ نه! اینا نه! بگو تو مزرعه‌ت چی کاشتی! چی داری که اینجا دستت رو بگیره؟ دستاشو از جیبش بیرون کشید و با غم تو صداش گفت: ببین اصلا کار ندارم به آتیش جهنم و عذاب های دردناکش! خربزه خوردم پای لرزش میشینم! اما... بغض تو صداش دویید: میگن تو جهنم، خدا رو نمیبینی! حسش نمیکنی! دوری ازش... خیلی دور! چشماش از اشک پر شد. گفت: چجوری دوریشو تحمل کنیم؟! فَهَبْنِی یَا إِلهِی وَسَیِّدِی وَمَوْلایَ وَرَبِّی، صَبَرْتُ عَلَى عَذَابِکَ، فَکَیْفَ أَصْبِرُ عَلَى فِرَاقِکَ ... اشکش آبی شد به پای جوونه های بین خاکا و روی زمین چکید. روشو برگردوند و دور شد. من موندم و قلبی که با بی تابی به در و دیوار سینه م میکوبید و با هر تپش، خدا خدا میکرد! من موندم و عشقی که از صدای سعید، شنیدم و از اشکش، اخلاص گرفتم ... عشقی که برای من تازه بود! عشقی که ناب بود! دلی بود! عشقی که ... معنای عشق بود! بغض گلومو گرفت. سرمو به سمت آسمون گرفتم و زمزمه کردم: تا امروز کجا بودی؟ یا ... من کجا بودم که ندیدمت؟ چرا عاشقت نشدم؟ چرا ... چرا عاشقم نکردی؟ با شنیدن اسمم از زبون سعید، نگاه از آسمون گرفتم و دنبالش گشتم. تو فاصله‌ی زیادی از من ایستاده بود. با قدم های بلند نزدیکش شدم. نگام نکرد. ندید چقدر بهم ریخته‌م! گفت: اگه جهنمی بشی، چند تا ملک، عین زندان بان دستاتو میگیرن و میبرنت برای عذاب شدن! دیگه قلبم تحمل نداشت، بازوش رو با دو تا دستام چسبیدم و به گریه افتادم: بسه سعید! تو رو خدا بس کن! برگشت سمتم و با لبخند، سرمو در آغوش گرفت. سعید اولین کسی بود که بعد گریه های بچگی تو بغل مامان، تو آغوشش گریه میکردم! کمتر کسی اشک منو میدید و هیچ کس وقت گریه کردن کنارم نبود! اما سعید فرق داشت ... آغوشش بوی سجاده‌ی نماز رو میداد و آرامش خدایی داشت! آروم که شدم، آز آغوشش بیرون اومدم. صورتش خیس بود و چشماش سرخ شده بود. نگاهم رو که دید، خندید و صورتش رو پاک کرد. دستم رو گرفت و گفت: حالا بیا ببرمت پیش رحمن و رحیمِ خدا ... 💬- این‌عاشقانہ‌، ادامہ‌دارد...🕊 هدیہ بہ آقای جوانان حضرت‌علےاکبر'ع💕 بہ‌قلم: نوڪرالحسن (مرضیہ_قاف) ✋🏻✨ #کپے‌ممنوع❌ #نشر‌باقیدنام‌نویسنده‌و‌منبع_بلامانع🖇 ✨قرارگاه‌شھیدغلامے https://eitaa.com/shahid_gholami_73 🌷 ✨🌷 🌷✨🌷 ✨🌷✨🌷