👆👆👆👆👆👆 در حالی که اعضای ضدانقلاب به صورت مسلح بالای کوه ایستاده بودند، و من که رمق و نای هیچ کاری را نداشتم به سختی با دست هایم زمین را چنگ می زدم و میکندم، گویی خیل دستانی دیگر هم کمکم میکردند و زمین زودتر از آنچه که فکر میکنی کنده می شد. همینکه قبر آماده شد یک مرتبه باخود گفتم خدایا کفن ندارم فرزندم را کفن کنم "دلم رفت کربلا" خدایا ببین فرزندم را تشیع نکردند و بر پیکرش نماز نخواندند باید غریبانه به خاک بسپارم. بغض گلویم را فشرد و اشک از چشمانم جاری شد؛ چادرم را پهن کردم سر بریده و پاره پاره های بدن یوسفم را در چادرم پیچیدم و با دستان خودم درقبری که کنده بودم گذاشتم، یک مهر کربلا همراهم بود، خرد کرده و روی تکه های جسدش پاشیدم...و گفتم: السلام علیک یا اباعبدالله ❤️ خدایاخودت این قربانی راقبول فرما؛ تک و تنها بودم ؛ با زمزمه یاحسین و یا زهرا زیر لب و گاها "بافریاد لااله الاالله، الله اکبر و خمینی رهبر" داخل قبر گذاشتم. حال دلم نمی آمد که خاک به روی جسم فرزندم بریزم دستانم میلرزید و دشمن نظاره گر این صحنه بود؛ گفتند:زودباش خاکش کن والا خودت راهم همین جاخاکت میکنیم. آرام آرام خاک هارا به روی پیکر فرزندم ریختم ودفنش کردم. خدایا! توخودت شاهد هستی که بالای سرش خانومی باچادرسیاه ایستاده بود و به من میگفت که آرام باش وبگو لااله الاالله... شادی روح شهید بزرگوار فاتحه و صلواتی قرائت کنی😔🌹🕊🌹