📜|چند‌خط‌از‌یک‌زندگیِ‌مھم . <ازمایکل جردن تاشکیل اونیل🌱‌> یکی از علایق محمودرضا در ایام نوجوانی، تعقیب مسابقات لیگ بسکتبال حرفه‌ای آمریکا‌،((ان بی ای)) بود. یادم هست که جمعه‌ها صبح ،مسابقات لیگ حرفه‌ای آمریکا از شبکهٔ یک پخش می شد. محمودرضا همیشه قید خوابِ صبحِ جمعه را می زد و می نشست پای تماشای بسکتبال. اطلاعاتش هم درباره ٔلیگ آمریکا خوب بود و اخبار آن را علاوه بر تلویزیون ،گاهی از طریق نشریه های ورزشی هم دنبال می کرد. عکس این مسابقه ها را از مجله های ورزشی می بُرید و نگه می داشت. مدتی هم پوستری از مایکل جردن به دیوار اتاقش بود. از اسامی بازیکنان و مربیان بگیرتا جدول لیگ و ...را خوب می دانست و مرتب درباره شان حرف می زد.یک صبحِ جمعه با هم نشسته بودیم و اگر اشتباه نکنم داشتیم مسابقهٔ تیم اورلاندو مجیک را که تیم محبوب محمودرضا بود، تماشا می کردیم .محمودرضا به شکیل اونیل،ِ بازیکن سیاه پوست و مسلمان این تیم علاقه داشت و طبق معمول شروع کرد به تعریف و تمجید از او و تکنیک ِبازی کردنش واز این حرف‌ها. من وسط حرفش همین جوری گفتم:{ به مایکل‌جُردن نمی‌رسد !}گفت:(( نه، شکیل اونیل فرق دارد.)) گفتم:{ چه فرقی؟} گفت :{شکیل اونیل هر هفته نماز جمعه می‌رود.} بعد گفت:{ یک بار روز جمعه مسابقه داشته و هرچه مربیان تیم به اصرار می‌کنند که آن روزنماز جمعه نروند، نمی پذیرد. دستِ آخر مجبور می شوند چند نفر را همراه او بفرستند که به محض تمام شدن نماز ،شکیل اونیل را سوار ماشین کنند و سریع برگردانندتا به مسابقه برسد‌!} محمودرضا امروز به من ثابت کرد که شکیل اونیل از مایکل جردن سر تر است، چون نمازجمعه اش ترک نمی شود! #ادامه‌دارد... #شھیدمحمودرضا‌بیضایی 📚|برگرفته ازکتاب#توشهیدنمی‌شوی 🌻|@shahid_hadi99