📌این همه موفقیت؛ چرا آثارش در سفره مردم پیدا نیست؟!
🔹این یک سوال پر تکرار است که این روزها وقتی از فروش بیشتر نفت، موفقیت‌های دیپلماتیک، آزادی منابع و غیره سخن به میان می‌آید، مکرر پرسیده می‌شود که البته لازم است به آن پاسخ داده شود. بیایید ماجرا را از اینجا پی بگیریم که حسن روحانی یک دولت معمولیِ در حد متوسط را از محمود احمدی‌نژاد تحویل گرفت؛ دولتی که البته جنازه‌اش از زنده‌ی دولت روحانی کارآمدتر و فعال‌تر بود.
🔹وقتی می‌گوییم معمولی منظور این است که فقط فعال و پرکار بود، لیکن آن اقدام اساسی که تغییر ریل‌گذاری‌های اشتباه در سیستم مدیریت کشور بود را انجام نداد؛ بگذریم! وقتی مردم روحانی را انتخاب کردند، با توجه به شعارهای پر طمطراقی که می‌داد انتظارات زیادی از وی داشتند.
🔹مردم منتظر گشایش‌های بی‌نظیر بودند؛ نشسته بودند ببینند اونچنان رونق اقتصادی که گفته بود کی اتفاق می‌افتد و عزت چگونه به پاسپورت‌ها برمی‌گردد؛ ملت بر اساس شعارهای شیخ حسن، حقیقتا منتظر لغو بالمره تحریم‌ها بودند و انتظار یک آینده رویایی را می‌کشیدند! خب دیدیم که نشد، رکود کشور را فرا گرفت، تحریم‌ها نه تنها برداشته نشد بیشتر هم شد، بیکاری بیداد کرد، کارخانه‌ها تعطیل شدند، امثال جیبوتی برایمان شاخ و شانه کشیدند، تورم اوج گرفت، دلار سه هزار پانصد تومانی به ۳۲ هزار تومان رسید، پروژه‌های کلانی که ابتدا به هوای لبخند آمریکا استارت زده بودند علیرغم هزینه‌های سنگین رها شد، و در نهایت شیخ حسن داستان ما، در حالی که ته خزانه را جارو زده و حتی دارایی‌اش را منفی کرده بود به رئیسی تحویل داد.
🔹زمانی که رئیسی تازه دولت را به دست گرفته بود و کابینه خودش هنوز تشکیل نشده بود، در جلسه هیئت دولت وزرای روحانی به او می‌گویند برای پرداخت حقوق کارکنان دولت مشکل داریم! ببینید اوضاع چقدر فاجعه‌آمیز بود که حتی پولی برای پرداخت حقوق کارکنان دولت وجود نداشت؛ انبارهای ذخیره کالاهای اساسی حتی خالی بودند!
🔹 می‌دانید کشوری که امنیت غذایی‌اش تامین نباشد یعنی چه؟ اینجا مشکل دیگر گرانی نیست؛ اساسا کالایی وجود ندارد که حتی گران فروخته شود! این یعنی فاجعه؛ یعنی اقدام ناکارآمدها علیه امنیت ملی! همه اینها یک طرف، بدهی‌های سرسام‌آور روحانی ساز هم یک طرف!
🔹یعنی رئیسی می‌بایست در کنار سامان دادن این همه مشکلات، ۵۳۵/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰ تومان بدهی‌های روحانی را نیز بپردازد! مبلغ هنگفتی که اکنون ماهی ۱۲/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰ از آن را پرداخت می‌کند که اگر وجود نداشت یقینا وضع کشور از آنچه اکنون هست بهتر می‌شد. رئیسی در دو سال توانست با تحول در فروش نفت، اصلاح نظام مالیاتی، و کسب درآمدهای مستمر هم انبارهای کالاهای اساسی کشور را پر کند، هم حقوق کارمندان و کارگران را تامین کند، و هم بدهی‌ها را تسویه نماید؛ و جالب اینکه در تمام این مدت تلاش شد از بانک مرکزی استقراض نگردد و از چاپ پول بدون پشتوانه نیز جلوگیری شود.
🔹توضیحات البته خیلی بیشتر از این حرف‌ها است، لیکن تلاش می‌کنم در همین حد بحث را خلاصه کنم و به سوال ابتدایی این مطلب بپردازم و بگویم روحانی یک دولت معمولی را تحویل گرفت و صد پله پایین‌تر آن را به رئیسی تحویل داد، در حالی که انتظار می‌رفت آن دولت معمولی که از احمدی نژاد تحویل گرفته را پیشرفته در اختیار نفر بعد از خود قرار دهد.
🔹لذا اینکه چرا فروش بیشتر نفت و گشایش‌های اقتصادی هنوز در سفره مردم به چشم نمی‌آید به همین فجایعی برمی‌گردد که رئیسی با چنگ و دندان در حال مدیریت آنها است. یکی دیگر از معضلاتی که نمی‌گذارد منافع این گشایش‌های اقتصادی در سفره مردم به چشم بیاید، همین پروژه‌های عظیم و خاک خورده است؛ پروژه‌های کلانی که آقایان فقط کلنگش را زدند یک مشت سرمایه بی‌زبان در آنجا ریختند، عکس‌شان را گرفتند، رها کردند و رفتند! این طرح‌ها هر سال که می‌گذرد هزینه‌هایش چندین برابر می‌شود، مصالح‌اش فرسود می‌شوند، و چون جلوی چشم مردم در سراسر کشور قرار دارند، سبب نا‌امیدی می‌گردند.
🔹رئیسی مجبور است با توجه به اهمیت و اولویت‌شان، آنها را به اتمام رسانده و به مدار خدمت وارد کند تا هزینه بیشتری به کشور و ملت تحمیل نشود و در عین حال با فعال‌سازی آنها که بسیار هم مهم هستند مشکلات مردم نیز رفع شود.
🔹بعضی از این پروژه‌ها حیاتی هستند که نمونه آن پروژه خاک خورده آبرسانی به دریاچه ارومیه بود که دولت رئیسی سه شیفته وقت گذاشت، کار کرد و آن را به سرانجام رساند. آبرسانی به کرمان و بوشهر، آزادراه تهران-شمال، کلان بیمارستان‌های تهران و سایر طرح‌هایی از این دست نیاز به بودجه‌های هنگفتی دارند که اگر تامین نمی‌شد، سال دیگر این موقع شاید دولت مجبور بود دو یا سه برابرش را پرداخت کند.
✍عبدالرحیم انصاری
@shahid_masoud_asgari