يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَي كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (1) آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است، براى خدا تسبيح مى گويند. فرمانروايى، مخصوص او و ستايش نيز مخصوص اوست و او بر همه چيز تواناست. 🔷پیام های قرآنی 30 ✅ - تمام موجودات هستى نوعى شعور دارند و طبق همان شعور، به تسبيح الهى مشغولند. (دريغ كه بعضى انسان ها به خاطر ترك عبادت و تسبيح، وصله ناهمرنگ هستى هستند). «يسبح للّه ما فى السموات و ما فى الارض» - حكومت خداوند مطلق است و هيچ محدوديتى ندارد. «له الملك» (حكومت الهى حقيقى است نه مجازى، نه عاريه اى، نه اعتبارى و نه موقّت) - در دنيا بسيارى از افرادى كه حكومت و قدرت دارند، مورد انتقادند، ولى خداوند هم قدرت و حكومت دارد و هم مورد ستايش است. «له الملك و له الحمد» - سرچشمه تمام كمالات اوست و لذا تمام ستايش ها براى اوست. «له الحمد» - در دنيا بسيارى از فرمانروايان از حل مشكلات و انجام اصلاحات عاجزند، ولى خداوند، فرمانروايى است كه بر هركارى قادر است. «له الملك... و هو على كلّ شى ء قدير» - قدرت خداوند نسبت به همه هستى يكسان است. (آفريدن يك قطعه سنگ با آفريدن يك سلسله كوه براى او يكسان است، همان گونه كه براى چشم ما، ديدن يك ميخ و ديدن يك كوه يكسان است). «و هو على كلّ شى ء قدير»