✍فرازی از وصیت طلبه شهید علی یوسفی...
🔹به درستی نمازم و زنده ماندنم برای خدای سبحان است این در واقع نهایت اخلاص را می رساند.
🔸عقل عملی دارای شئون و آثاری مثل اراده و اخلاص است در این عقل همان نوری است که وسیله شناخت و پرستش خدا در نهایت بهشتی شدن انسان می شود.
🔹هرگاه این نور بدون هیچ مانعی و خسوفی تابش داشت حالت ایمان و اخلاص ایجاد می شود و هرگاه این عقل به سبب پیروزی از هوای نفس مکسوف و پوشیده شد حالت کند و ریا پیدا می شود.
🔸خدای سبحان فرمود اخلاص سری است که در دل محبوب خود قرار می دهم.
🔹بنده سالک وقتی دوست دار خدای سبحان شد تابع و پیرو چیزی است که بر زبان دوست و حبیب خدا نازل شود آری پیروی از محبوب محبوبیت می آورد چنان که خدای سبحان می فرماید قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ (۳۱/) آل عمران...
🔸پس اخلاص که اساس در نیت است حکمتی ملکوتی دارد که کسی جز محبوب خدا به آن نمی رسد و کسی را خدا دوست ندارد مگر آن که نوافل و فرائض را انجام دهد.
🔹بدین ترتیب اخلاص داشتن یعنی انسانی که دارای هوای نفسانی است و می تواند غیر خدا را در دل جای دهد ولیکن فقط و فقط خدا را در نظر داشته باشد و دینش را برای خدا پاک و خالص می گرداند و کلیه اعمالش را به خاطر رضای خدا و نزدیکی به او انجام دهد.
🔸اخلاص معیار ارزش عبادت مقامی از مقامات مقربان الهی و هدف دین است هر کس آن را یافت موهبتی الهی نصیبش گشته که به وسیله آن به مقامات بزرگی خواهد رسید.
#شهید_علی_یوسفی
@shahidan_kerman