【 ݥڪٺݕ‌ۮࢪس‌شۿۮݳ🇵🇸 】
[کاناݪ از خط عشق تا شھدا‌] #رمان_ضحی #قسمت_صدوپنجاه‌وپنجم   همون قربانی که برای رشد بشربه ودیعه گذاش
[کاناݪ از خط عشق تا شھدا‌] همون چیزی که اباعبدالله به دنبال اثباتش به مردم بودوبخاطرش به قربانگاه رفت اگرحکومت خواهی بودچرازن وبچه ش رو توی مدینه نگه نداشت و با خودش برد؟ برای اینکه حجت روبه مردم کوفه تمام کنه که خانواده خودم روتوآسایش نگذاشتم وقتی خانواده شمادرخطر تهاجم ابن زیادقرار داره من عافیت طلب نیستم همراه شمام! امارفتاراونهاچیه؟!اگرحکومت خواهیه چرا وقتی پای جون وسط میادعقب نمیکشه؟ اصلاکی وقتی تو مدینه نمیتونه یه سپاه چند هزار نفری فراهم کنه با یه کاروان کمتر از صد نفر راه میفته سمت یه شهر دیگه؟مقابل پاسخ یزید بجای لشکر زن و بچه میبره و امید داره به کوفه برسه؟پس چرا تو این شرایط دست به قیام میزنه؟جز اینکه داره به تکلیفش مقابل درخواست مردم عمل میکنه؟چراوقتی توی کربلاکاروانش رونگه میدارن بیعت نمیکنه عقل آدم میگه اول باید جونت رونجات بدی که بعدا حالا شاید تونستی حکومت رو به دست بیاری دیگه هر چی هم باشه از جون که عزیزتر نیست همه اینها به شرط حیات معنی پیدا میکنه اول باید اونو حفظ کرد! چرا دیگران قیام نکردن؟خیلی ها پشتوانه اجتماعی داشتن!چون احتمال موفقیت ظاهری نبودولی برنامه امام فراتر از این حرفا بود پیروزی تاریخی‌که به دست آورد... منطقا این چیزی که داریم میبینیم قابل توجیهه؟هزار و چهارصد سال پیش یه عده عرب سر حکومت و دینی که اونجا ظهور کرده بود اختلاف سیاسی پیدا میکنن و حکومت معترضین رو قتل عام میکنه حالاهرچقدرهم که اون کشتار فجیع بوده باشه‌این حجم از بازتاب رسانه ای و عمومی شدنش منطقیه‌طبیعیه که در طول تاریخ تا این حد معروفیت پیداکنه؟کلی نمونه تاریخی دیگه از کشتارها و فجایع میشه پیدا کرد که جز توی کتابهای تاریخ جایی پیدا نمیشه خیلی هاش هم اصلا ثبت نشده‌اما چه چیزی به این واقعه تا این حد عمومیت و مهمتر محبوبیت داده؟اصلا عمدا این تعداد کم رو که مردم هم ترکشون کردن تو یه بیابونی کشتن که صدا و خبرش هم به جایی نرسه‌اونوقت الان بعد از 1400 سال بزرگترین اجتماع بشری، بخاطر اون واقعه و اون آدمها تو همون بیابون برگزار میشه‌واقعا طبیعیه؟بدون اینکه سالها رسانه داشته باشن‌تو طول اینهمه سال نه تنها این واقعه پشتوانه رسانه ای نداشته همیشه از جانب قدرت ها مورد کتمان و مضیقه قرار گرفته‌سالها دست زائرین اباعبدالله قطع میشده بارها حرم مطهر رو به آب بستن که رودخانه از اونجا عبور کنه و مزار ناپدید بشه چندین بار بنا و بارگاهش تخریب شده پس در طول اینهمه سال چه چیزی این خبر، این موج، این غم شگفت انگیز رو زنده نگه داشته با این حرارتی که در دلهای ماست که اینطور دوستش داریم و براش اشک میریزیم؟ کتایون_پاسداشت یه شخصیت ضد ظلم و دینی به عنوان مناسک آیینی معقول و خوبه ولی چرا انقد شلوغش میکنید؟اینهمه اشک و ناله و زاری دیگه چیه؟ مگه شما نمیگید که بهشت و جهنمی هست و امام حسین و یارانش رفتن بهشت و دشمنانشون هم جهنم پس همه چی تموم شده دیگه‌شما واسه چی گریه میکنید؟_اول تو بگو اصلا این همه گریه از کجا میاد؟مگه میشه این همه سال مردم بخاطر یک غم گریه کنن و اشکی هم باقی بمونه مگه یک غم چقدر میتونه گریه مردم رو دربیاره؟اونم عمومیت! آدم برای سختترین دردها هم یکی دوسال گریه کنه سبک میشه 1400 سال! یک تاریخ! چرا جای دیگه این دیده نمیشه؟ ولی درباره بخش دوم سوالت بله حسین و یارانش صاحبان بهشتن و یزید و ایادی ش هم مالک دوزخ‌ولی مثل حسین و مثل یزید هنوز اینجا روی زمین در تقابل و کنش هستن بازیکن ها عوض میشن ولی بازی هنوز تموم نشده‌درجریانه...وقتی بهش میگن با یزید بیعت کن میفرماید "مثلی لایبایع مثله"یکی مثل من با یکی مثل یزید بیعت نمیکنه‌شابلون ساخته شده‌بحث تربیت تاریخی بشر درباره این موضوع مهمه‌مثل حسین یا مثل یزید؟! ما هنوز هم گریه میکنیم چون هنوز عاشورا تموم نشده‌چون درحقیقت اون واقعه هرسال تکرار میشه‌چون تمامیت بشریت امامش رو ذبح کرده‌و تاوقتی بافهم این اشتباه وبرای یاری کردن دین خدا اظهار ندامت نکنه هنوز روی همون موضعه‌پس مابااین اشکها میخوایم اعلام کنیم مابا اونا نیستیم ما تو تیم توئیم حسین!مااگرجای اونا بودیم اون کار رو نمیکریم ماازاین اتفاق متاسفیم!ماراضی به این اتفاق نبودیم‌این یه جور اعلام نارضایتی ازاتفاق پیش اومده ووضع موجوده که انسانها رقم زدن‌دلایل مهم دیگه ای هم هست درسته که کشتارهای زیادی درطول تاریخ وجود داشته که قلب انسان رو به درد میاره ولی مصبیت وغم امام برای ماموم خیلی متفاوته‌محبت به ولایت درهمه انسان ها وجود داره تو یه تیم ورزشی یه مربی برای بازیکناش چقدر اعتبارداره؟حالا تصورکن کسی در سبک زندگی واعتقاد وتفکرودورنمای زندگیت الگو ومربیت باشه،کسی که حلقه واسط تو با خداست کسی که انسان کامله جز خوبی توش نمیبینی کسی که تو رو دوست داره براش اهمیت داری بہ قلمِ