بسم الله الرحمن الرحیم وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَن يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَىٰ فِي خَرَابِهَا ۚ أُولَٰئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَن يَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِينَ ۚ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ کیست ستمکارتر از آن کس که از بردن نام خدا در مساجد او جلوگیرى کرد و سعى در ویرانى آنها نمود؟! چنین کسانى نمى توانند، جز با ترس و وحشت، وارد این (کانونهاى عبادت) شوند. بهره آنها در دنیا رسوایى است و در آخرت، عذاب عظیم (الهى)! (بقره/114) مختصری از تفسیر آیه ـ طرق ویرانى مساجد بدون شک مفهوم آیه فوق، مفهومى وسیع و گسترده است و به زمان و مکان معینى محدود نمى شود، همانند سایر آیاتى که در شرائط خاصى نازل گردیده، اما حکم آن در همه قرون و اعصار، ثابت است. بنابراین، هر کس و هر گروه به نوعى در تخریب مساجد الهى بکوشد، و یا مانع از آن شود که نام خدا و عبادت او در آنجا انجام گیرد مشمول همان رسوائى و همان عذاب عظیم است که در آیه اشاره شده. (خارج از متن تفسیر: اینکه گفته میشود قرآن فراتر از زمان است یعنی این. به خوبی میبینم که بعضی ها در این ایام کرونا مردم را از مسجد و هیئت و زیارت منع می کنند. در صورتی که میتوان با رعایت مسائل بهداشتی به همه امور توجه داشت. گذشته از اینکه انسانها در مواقع سختی بیشتر به معنویت احتیاج دارند.) توجه به این نکته نیز لازم است که جلوگیرى از ورود به مسجد، و ذکر نام پروردگار و کوشش در تخریب آن، تنها به این نیست که مثلاً با بیل و کلنگ ساختمان آن را ویران سازند، بلکه هر عملى که نتیجه آن تخریب مساجد و از رونق افتادن آن باشد نیز، مشمول همین حکم است. چرا که در تفسیر آیه إِنَّما یَعْمُرُ مَساجِدَ اللّهِ... چنان که خواهد آمد، طبق صریح بعضى از روایات، منظور از عمران و آبادى مسجد تنها ساختمان آن نیست، بلکه حضور در آنها و توجه به محافل و مجالس مذهبى که در آنها تشکیل مى گردد و موجب یاد خدا است نیز یک نوع عمران است، بلکه مهم ترین عمران شمرده شده. بنابراین، در نقطه مقابل، آنچه باعث شود که مردم از یاد خدا غافل گردند و از مساجد باز مانند، ظلمى است بسیار بزرگ!. تفسیر نمونه جلد اول