بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیه ۱۷۷ سوره بقره ریشه و اساس همه نیکى ها سومین اصل از اصول نیکى ها را بر پا داشتن نماز مى شمرد و مى گوید:  آنها نماز را بر پا مى دارند  (وَ أَقامَ الصَّلاةَ). نمازى که اگر با شرائط و حدودش، و با اخلاص و خضوع، انجام گیرد، انسان را از هر گناه باز مى دارد و به هر خیر و سعادتى تشویق مى کند. چهارمین برنامه آنها را اداء زکات و حقوق واجب مالى ذکر کرده مى گوید:  آنها زکات را مى پردازند  (وَ آتَى الزَّکاةَ). بسیارند افرادى که در پاره اى از موارد حاضرند به مستمندان کمک کنند اما در اداء حقوق واجب سهل انگار مى باشند، و به عکس، گروهى غیر از اداى حقوق واجب، به هیچ گونه کمک دیگرى تن در نمى دهند، حاضر نیستند حتى یک دینار به نیازمندترین افراد بدهند، آیه فوق با ذکر  انفاق مستحب و ایثارگرى  از یکسو، و  اداى حقوق واجب  از سوى دیگر، این هر دو گروه را از صف نیکوکاران واقعى خارج مى سازد و نیکوکار را کسى مى داند که در هر دو میدان انجام وظیفه کند. و جالب این که: در مورد انفاق هاى مستحب کلمه عَلى حُبِّه  با این که ثروت، محبوب آنها است  را ذکر مى کند، ولى در مورد زکات واجب، نه، چرا که اداى حقوقِ واجبِ مالى یک وظیفه الهى و اجتماعى است و اصولاً نیازمندان ـ طبق منطق اسلام ـ در اموال ثروتمندان به نسبت معینى شریکند، پرداختن مال شریک نیازى به این تعبیر ندارد. ادامه دارد... تفسیر نمونه جلد اول صفحه ۶۷۷ #دارالقرآن_پایگاه_مقاومت_بسیج_شهیدان_پناهی #فرهنگی_اجتماعی_پایگاه_شهیدان_پناهی #پایگاه_شهیدان_پناهی #مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری_س