بسم الله الرحمن الرحیم
كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِن تَرَكَ خَيْرًا الْوَصِيَّةُ لِلْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ ۖ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ
بر شما مقرر شده: «هنگامى که مرگ یکى از شما فرارسد، اگر چیز ارزشمندى [= مالى ]از خود به جاى گذارده، براى پدر و مادر و خویشاوندان، بطور شایسته وصیّت کند. این وظیفه اى است بر پرهیزگاران»
(بقره/180)
مختصری از تفسیر آیه
ـ گاه گفته مى شود، وصیت کردن در قوانین اسلامى هر چند عمل مستحبى است، اما چون مستحب بسیار مؤکد است، از آن با جمله کُتِبَ عَلَیْکُم تعبیر شده، و ذیل آیه، آن را تفسیر مى کند; زیرا مى گوید: حَقّاً عَلَى الْمُتَّقینَ ، اگر این یک حکم وجوبى بود، باید بگوید: حَقّاً عَلَى الْمُؤْمِنِیْنَ...
جالب این که در اینجا به جاى کلمه مال کلمه خیر گفته شده است فرموده: اگر چیز خوبى از خود به یادگار گذارده، وصیت کند.
این تعبیر، نشان مى دهد: اسلام ثروت و سرمایه اى را که از طریق مشروع به دست آمده باشد، و در مسیر سود و منفعت اجتماع به کار گرفته شود،
خیر و برکت مى داند و بر افکار نادرست آنها که ذات ثروت را چیز بدى مى دانند خط بطلان مى کشد و از زاهدنمایان منحرفى که روح اسلام را درک نکرده و زهد را با فقر مساوى مى دانند، و افکارشان سبب رکود جامعه اسلامى و پیشرفت استثمارگران مى شود بیزار است.
ضمناً این تعبیر، اشاره لطیفى به مشروع بودن ثروت است; زیرا اموال نامشروعى که انسان از خود به یادگار مى گذارد، خیر نیست بلکه شر و نکبت است.
از بعضى از روایات استفاده مى شود تعبیر خیر مربوط به آنجا است که اموال قابل ملاحظه اى باشد، و الا اموال مختصر، احتیاج به وصیت ندارد، همان بهتر که ورثه، آن را طبق قانون ارث در میان خود تقسیم کنند، و به تعبیر دیگر: مال مختصر، چیزى نیست که انسان بخواهد ثلث آن را به عنوان وصیت جدا کنند.
تفسیر نمونه جلد اول صفحه ۶۹۴
#دارالقرآن_پایگاه_مقاومت_بسیج_شهیدان_پناهی
#فرهنگی_اجتماعی_پایگاه_شهیدان_پناهی
#پایگاه_شهیدان_پناهی
#مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری_س