🎞 قسمتی از وصیت‌نامه شهید عباس دانشگر ✍ حرکت جوهره اصلی انسان است، و گناه زنجیر. من سکون را دوست ندارم. عادت به سکون بلای بزرگ پیروان حق است. سکونم مرا بیچاره کرده؛ در این حرکت عالم به سمت معبود حقیقی، دست و پایم را اسیر خود کرده. انسان کر می‌شود، کور می‌شود، نفهم می‌شود، گنگ می‌شود و باز هم زندگی می‌کند. بعد از مدتی مست می‌شود و عادت می‌کند به مستی، و وای به حالمان اگر در مستی خوش بگذرانیم و درد نداشته باشیم. درد را انسان بیهوش نمی‌کِشد؛ انسان خواب نمی‌فهمد. درد را انسان با هوش و بیدار می‌فهمد. راستی...! دردهایم کو؟ چرا من بیخیال شده‌ام؟ نکند بیهوشم؟ نکند خوابم؟ مثل آب خوردن چندین هزار مسلمان را کشتند و ما فقط آن را مخابره کردیم. قلب چند نفرمان به درد آمد؟ چند شب خواب از چشمان‌مان گریخت؟ آیا مست زندگی نیستیم؟ خدایا! تو هوشیارمان کن!... #شهید_عباس_دانشگر #وصیت‌نامه #کانال_رسمی_شهیددانشگر #موسسه_شهیددانشگر •┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈• 💠 @shahiddaneshgar