اگرچه باید خوشحال باشم که دست چند تا جوون مثل خودم رو تو دست تو گذاشتم عباس ! اما دلگیرم . خیلی دلگیرم. دلگیرم از بی لیاقتی خودم که لحظه به لحظه داره بیشتر از قبل بهم ثابت میشه. اونها تو رفاقت با تو از من جلو زدن. خیلی جلو رفتن. ولی من اینجا اگر تا الان در دوستی با تو پسرفت نکرده باشم حداقلش اینه که دائما دارم درجا میزنم. دلمو به چی خوش کردم؟ به چند کلمه ادبی و به ظاهر فاخر که بقیه بخونن و منو به خاطرش تشویق کنن؟ یا به چند جمله به ظاهر زیبا که نیتش معلوم نیست و انگیزه انتشارش ، مشکوکه؟ ای وای بر من .!!! که همین انگیزه مشکوکه تا الان نذاشته اونطور که حداقل خودم دلم میخواد با تو رفاقت کنم ، به تو نزدیک بشم و خودم رو شبیه تو کنم. من فقط وسیله ای بودم برای رسیدن تعدادی جوون به تو چون خودشون لیاقت آشنایی با تو رو داشتن والا هیچ چیز این واقعه ی خوش یمن، هیچ ارتباطی به من نداشت و نداره، من چی کاره ام اصلا ؟ خاک بر سر من که در این مدت واسه خودم شأنی قائل بودم . منو ببخش عباس ! حلالم کن برادر ... ____ 📄جمعه ۴ذی القعده ۱۴۴۱ ه.ق #از_دلنوشته_های_ارسالی 💕 🌷🇮🇷 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💠 @shahid_abas_daneshgar