#دمِ‌افطاری
لحظه‌ی افطار، عالمی دارد
شبیه ملاقات پروردگار؛
که:
«لِلصَّائِمِ فَرْحَتَانِ، فَرْحَةٌ عِنْدَ إِفْطَارِهِ وَ فَرْحَةٌ عِنْدَ لِقَاءِ رَبِّهِ».
ملاقات پروردگار هم
از جنس رؤیت است و شهود قلبی؛
پس برای درک این فرح و شادی،
باید روزه‌مان را
با شهود او افطار کنیم
⁉️چگونه؟
در تمام طول روز
به زیبایی‌های او بیندیشیم
و هرلحظه همان باشیم که او می‌خواهد؛ چه در حلال و حرام فقه،
چه در حسن خلق و دوری از صفات ناپسند،
چه در آرامش دل و رهایی قلب از درگیری‌های جزیی و محدود دنیایی.
🔺این‌گونه روزه بگیریم،
تا در افطار به قدر شبیه شدن به زیبایی‌های او،
حضورش را بچشیم
و به شهود بنشینیم.