شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها الا یگانه ی عصمت تو را شبانه زدند به جُرم حفظ ولایت در آشیانه زدند گُلی که عالم خلقت از او مُعطر بود لگد به آن گل حمرای بی نشانه زدند به پیش چشم عزیزان خویش ،مادر را حرامیان ستمگر ، به تازیانه زدند کسی که هر دو سرا شد طفیل مقدم او ز فتنه دوزخیان آتشش به خانه زدند ستم ببین که پرستو ز ترس می لرزید به جای ناز و نوازش چه مغرضانه زدند فدای صورت نیلی و بازوان کبود جفا نگر که چگونه به دست وشانه زدند زکینه اهل سقیفه به قصد غصب فدک نمک به زخم عزیزان ، در آن میانه زدند ز خشت خشتِ سرایی که نور ساطع بود شبانه شعله بر آن خانه بی بهانه زدند دگر نگو تو ز سیلی و صورت نیلی چه ضربه ها که به زهرا در آن زمانه زدند بسوخت "عامر " و گفتا کسی که چادر او دهد حوائج خلقی چه بی بهانه زدند قم #ابوالفضل عامری