💠 تنها آرزوی شهید آوینی در همه آثارش برای خودش که محقق شد: 🌷«ای شقایق‌های آتش گرفته، دل خونین ما شقایقی است که داغ شهادت شما را بر خود دارد! آیا آن روز نیز خواهد رسید که بلبلی دیگر در وصف ما سرود شهادت بسراید؟»🌷 🌴 ای سید بهشتی، آیا آن روز هم برای ما خواهد رسید؟... ▫️🌱▫️🌱▫️🌱▫️🌱 🕊🕊 در لحظات روحانی شهادت سید شهیدان اهل قلم، از خدا و فرشته مرگش (حضرت عزرائیل) می خواهم که ما عاشقان شهادت و رهپویان سید را هم همانند آن عارف بزرگ خون آلود از این دنیای فانی خارج نماید. ✍ درد دلی با شهید آوینی: آبی تر از آنیم که بیرنگ بمیریم از شیشه نبودیم که با سنگ بمیریم. ما آمده بودیم که تا مرز رسیدن همراه تو فرسنگ به فرسنگ بمیریم. ما را بکُش و مُثله کن و خوب بسوزان لایق که نبودیم در این جنگ بمیریم. یک جرات پیدا شدن و شعر چکیدن بس بود که با آن غزل آهنگ بمیریم. پای طلب و شوق رسیدن همه حرف است بد خاطره ای نیست اگر لنگ بمیریم. تقصیر کسی نیست که اینگونه غریبیم شاید که خدا خواسته دل تنگ بمیریم. فرصت بده ای روح جنون تا غزل بعد در غیرت ما نیست که از سنگ بمیریم. پن نکنم شکوه و ناله نه گلایه الحق که در این دایره خونرنگ بمیریم.