#سوره_اعراف ــ آیه ۱۸۷
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ رَبِّي ۖ لَا يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَآ إِلَّا هُوَ ۚ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ لَا تَأْتِيكُمْ إِلَّا بَغْتَةً ۗ يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ
همواره درباره قیامت از تو می‌پرسند كه وقوع آن چه وقت است؟ بگو: دانش آن فقط نزد پروردگار من است، غیر او آن را در وقت معیّنش آشكار نمی‌كند؛ [تحمّلِ این حادثه عظیم و هولناك،] بر آسمانها و زمین سنگین و دشوار است، جز به طور ناگهانی بر شما نمی‌آید. آن گونه از تو می‌پرسند كه گویا تو از وقت وقوعش به شدّت كنجكاوی كرده‌ای [و كاملاً از آن آگاهی]، بگو: دانش آن فقط نزد خداست، ولی بیشتر مردم نمی‌دانند [كه این دانش، مخصوص به خدا و فقط در اختیار اوست.]
#تفسير:
🔺 با اين كه براى آيه شأن نزول خاصّى ذكر شده در عين حال پيوند روشنى نيز با آيات قبل دارد، زيرا در آيات قبل اشاره به مسألۀ #قيامت و لزوم آمادگى براى چنين روزى شده بود، طبعاً به دنبال چنين بحثى اين سؤال براى بسيارى از مردم پيش مى‌آيد كه قيامت كى برپا خواهد شد؟
🔺 لذا قرآن مى‌گويد: «از تو دربارۀ ساعت (روز رستاخيز) مى‌پرسند، كه در چه زمانى وقوع مى‌يابد»؟ (يَسْئَلُونَكَ عَنِ السّاعَةِ أَيّانَ مُرْساها).
🔺 سپس اضافه مى‌كند كه اى پيامبر! در پاسخ اين سؤال صريحاً «بگو: اين علم تنها نزد پروردگار من است، و هيچ كس جز او نمى‌تواند وقت آن را آشكار سازد» (قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَ رَبِّي لا يُجَلِّيها لِوَقْتِها إِلاّ هُوَ).
🔺 ولى دو نشانۀ سر بسته براى آن بيان مى‌كند:
✔️ نخست مى‌گويد: «قيام ساعت در آسمانها و زمين، مسألۀ سنگينى است» (ثَقُلَتْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ). چه حادثه‌اى ممكن است از اين سنگين‌تر بوده باشد، در حالى كه در آستانۀ قيامت، همۀ كرات آسمانى به هم مى‌ريزند، آفتاب خاموش، ماه تاريك، ستارگان بى‌فروغ و اتمها متلاشى مى‌گردند، و از بقاياى آنها جهانى نو با طرحى تازه ريخته مى‌شود.
✔️ ديگر اينكه قيام ساعت، بدون مقدّمات تدريجى، و به شكل انقلابى، تحقّق مى‌يابد «و جز بطور ناگهانى به سراغ شما نمى‌آيد» (لا تَأْتِيكُمْ إِلاّ بَغْتَةً).
🔺بار ديگر مى‌گويد: «چنان از تو سؤال مى‌كنند كه گويى تو از زمان وقوع قيامت با خبرى» ! (يَسْئَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْها).
🔺 بعد اضافه مى‌كند كه در جواب آنها «بگو: اين علم تنها نزد خداست ولى بيشتر مردم از اين حقيقت آگاهى ندارند» كه چنين علمى مخصوص ذات پاك اوست، لذا پى‌درپى از آن مى‌پرسند (قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَ اللّهِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النّاسِ لا يَعْلَمُونَ).
(برگرفته از تفسیر نمونه)