۳ چند تا از بچه‌هایی که خیلی با هم صمیمی بودیم ازم پرسیدن مشکلم چیه و منم براشون گفتم، پرسیدن چرا نمیری درمان کنی که گفتم هر کاری کردم قابل درمان نبوده و چون مشکل ژنتیکیه نمیشه کاریش کرد. مزیت دوست شدن با همکلاسی‌هام توی دانشگاه با اینکه غریبه بودن اما این بود که کسی مسخره‌ام نمی‌کرد و خیلی محترمانه مثل بقیه مردم باهام رفتار می‌کردن، برعکس فامیل به جای اینکه هوای همو داشته باشیم از هیچ فرصتی برای زخم زبون زدن و ناراحت کردن من دریغ نمی‌کردند لحظه ای نبود که منو ببینن و بابت رنگ پوستم مسخره‌ام نکنن، شاید باورش برای همه سخت باشه که من توی جمع غریبه‌ها خیلی راحت‌تر بودم تا توی جمعی که اقوامم نشسته بودن ادامه دارد کپی حرام