🌷نکته تفسیری صفحه ۱۹۱🌷
جزیه:
خداوند در آیات ابتدایی این سوره، در مورد وظیفه ی مسلمانان در برخورد با مشـرکان مطالبی بیان فرموده است. در توضیحات صفحه ی 187 خواندیم که مسلمانان به هیچ وجه حقّ کنار آمدن با مشرکان را ندارند؛ زیرا آنان تا زمانی که دست از عقاید باطل و فسادانگیز خود برندارند، مانند افرادی با بیماری مسری هستند که تماس آنها با مردم باعث سرایت بیماری کشنده شان به دیگران می شود. به همینسبب، مشـرکان، تنها دو راه دارند: یا از شرک و کفرشان دست بردارند و اسلام را بپذیرند؛ یا از صفحه ی روزگار پاک شوند. این آیه در باره ی وظیفه ی مسلمانان در مورد برخورد با اهل کتاب سخن می گوید؛ یعنی کسانی که ادّعا می کنند پیرو یکی از پیامبران الهی هستند و کتاب آسمانی او را قبول دارند؛ یعنی یهودیان، مسیحیان و زرتشتیان. این افراد، نه مشرک هستند که از اصل، خدا و معاد را انکار کنند، و نه مسلمان هستند که ایمانشان به خدا و معاد، ایمان حقیقی باشد. در حقیقت، آن ها بین شرک و توحید قرار دارند. به همینعلت، خدا در مورد آنان تکلیف خاصی را معیّن فرموده است.
بر اساس این آیه، اگر اهل کتاب حاضر به پذیرش اسلام نشوند، می توانند یکی از این دو راه را انتخاب کنند: یا با مسلمانان بجنگند و جان خود را از دست بدهند؛ یا در برابر حکومت اسلامی تسلیم شوند و قانون اسلام را بپذیرند و بی آن که توطئه ای در سر بپرورانند، یا قصد ترویج عقاید باطل خویش را داشته باشند، در پناه حکومت اسلامی زندگی کنند؛ منتها در عوض تأمین امنیّت خود، بر اساس صلاح دید حاکم اسلامی و توان مالیشان، مالیات مختصـری را که «جزیه» نام دارد به حکومت اسلامی پرداخت کنند؛ زیرا از نظر قوانین اسلام، تمام مردان مسلمان که شروط جهاد را دارند، باید در صورت لزوم، در جهاد و دفاع از وطن شرکت کنند؛ ولی اهل کتاب از جهاد معاف هستند و طبیعی است که باید هزینه ی حفظ امنیّت خود را بپردازند. این مطلب، نه فقط برای اهل کتاب، که در مورد هر گروهی که به این شکل از حمایت یک حکومت برخوردار است، اجرا می شود. برای مثال، در تاریخ آمده است که پیش از اسلام، انوشیروان پادشاه ایران از همه ی کسانی که بیش از بیست سال و کمتر از پنجاه سال داشتند و از کارکنان حکومت نبودند، مالیات سرانه می گرفت؛ زیرا دفاع از استقلال و امنیّت یک کشور، وظیفه ی همهی افراد آن است، و اگر کسی به علتی نتواند به این وظیفه عمل کنند، باید هزینه ی جنگجویان و سربازان کشور را در قالب مالیات سرانه بپردازد. نکته ی مهم دیگری که در این آیات به چشم می خورد، این است که خدا در مورد اهل کتاب می فرماید: «به خدا و روز قیامت ایمان ندارند و آنچه را خدا و پیامبرش حرام کرده اند، حرام نمی شمارند و دین حق را نمی پذیرند.» آری، از نظر خدای جهان، سخنان اهل کتاب در مورد خدا، بهشت، دوزخ، پیامبران و... ، تنها ادعاهایی تهی از حقیقت است. این واقعیّت، زنگ خطری برای همه ی مسلمانان است که مبادا در ارتباط با اهل کتاب، از عقاید باطل آنان اثر بپذیرند و به سمت آنان متمایل شوند؛ بویژه در مورد استفاده از محصولات فرهنگی و رسانه های آنان باید به این نکته توجّه داشته باشیم.
📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی
🌷-----*~*💗*~*-----🌷
#پروازتاخدا🕊♥️👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛