هوای آسمان دلم ابریست همچون دل مادر چشم به راهی که چشمانش راضی به خواب نمیشود بی قرار است و روز شماری میکند برای میلاد دردانه اش... از میلاد که حرف میزنم؛تاریخ شهادت را در ذهنت مرور کن... چرا که شهادت جز میلاد نیست آن هم از جنس مصطفی! از جنس دردانه مصطفی ایی که پیمبر است و نامش هم ردیف نام یگانه الله حالا تو فرض کن کسی باشد که دردانه ی مصطفی باشد! میدانی از چه و از که میگویم؟ دردانه ی مصطفی که باشی لقبت جز ثارالله چیز دیگری نمیتواند باشد! وثارالله که باشی درست است قداستت را میشود از لا یمسه الا مطهرون فهمید میشود فهمید که بی وضو نامت راحتی نباید مس کرد اما میان همه ی اینها نانجیبی پیدا میشود که با تمام وقاحت محاسنت را درون مشت هایش میگیرد😭😭😭 که راس بالا میبرد از این آرامش مطلق حیات! من از این دردانه ترین مولا هرچه بگویم فقط واژه پوچ میشود از ناتوانی وصفش... حالا مینشینیم و تماشا میکنیم که نامتان با پسوند بی سر چگونه کنار نام ارباب جهان قد علم میکند چون بلند مردی به جوان قامتی سید میلاد مصطفوی! پ.ن: مادر شهید حاج محمد رحیمی در کنار مزار مطهر شهید سیدمیلاد مصطفوی در سالروز تولدش #تولدت_مبارک #شهید_آسمانیم #سید_میلاد_مصطفوی #نازنین_زهرا_شایگان