زندگی نامه شهید محمد رضا مهدیزاده شهید محمّدرضا مهدیزاده، فرزند حسین، در تاریخ ۱۳۴۳/۱۰/۱ هجری‌شمسی در اولّین روز سرد زمستانی در خانواده‌ای مذهبی و متدیّن درمحلۀ علی بیک اردکان دیده به جهان گشود و با تولّد و حضورخویش، سردی زمستان را در خانواده مهدیزاده به گرمی مبدّل ساخت.او اولّین فرزند خانواده بود که والدین نام او را ترکیبی از نام رسول اعظم اسلام (ص) و هشتمین امام شیعیان انتخاب کردند که هم نشانه تدیّن و ولایت‌مداری آنهاست و هم اعلام رضایت قلبی آنها از هدیه‌ای که خداوند به آنها ارزانی داشته و نیز آنچه در آینده اتّفاق خواهد افتاد؛لذادر تربیت اسلامی و پرورشش کوشیدند. محمّدرضا کودکی را در سایه پر مهر پدری متدیّن و در دامان با محبّت مادری ولایی گذراند.۶ ساله بود که به مدرسه رفت. دوره‌ ابتدایی را در دبستان آیت‌الله حائری اردکان گذراند. سپس در مدرسه راهنمایی حسین علایی اردکان ثبت نام کرد؛ امّا طولی نکشید که تحصیل را رها نمود و به شغل آزاد گچ‌کاری روی‌ آورد. پس از مدّتی مجدداً شروع به تحصیل کرد و در مدرسه راهنمایی بزرگسالان سعدی به تحصیل مشغول شد و تا سال دوّم با موفّقیّت طی کرد.در زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران ۱۴ ساله بود. با والدین و مردم شهر در مراسم انقلاب حضور داشت و درس مبارزه می‌آموخت. در انجام امور دینی و واجبات و ترک محرّمات مقیّد بود. اهل نماز جماعت و جمعه و مجالس دعا و نیایش و قرآن بود.اخلاقی نیکو و روحیّه‌ای شاداب داشت. مطیع والدین بود و احترامی خاص برای آنها قائل بود و از خدمت به مردم لذّت می‌برد. اوقات فراغت خود را در پایگاه بسیج محل می‌گذرانید. مخلص بود و بی‌ریا. وصیّت‌نامه‌اش آینه تمام نمای وجودی اوست. زمانی که جبهه‌های جنگ عراق علیه ایران نیاز به رزمنده داشت، در بسیج ثبت نام کرد، آموزش نظامی را فرا گرفت و مادیّات و آغوش گرم خانواده را رها کرد و سنگرنشینی و مبارزه با ظلم و تجاوز را انتخاب کرد و همرازملکوتیان گردید. ۴مرتبه به جبهه اعزام شد و مدّت ۱۰ ماه از گران بهاترین ایّام عمر و جوانی‌اش را در راه جهاد و مبارزه گذراند و در جبهه مسئولیّت ‌ های مختلف را پذیرفت؛ آخرین مسئولیّت ش تیربارچی بود. در تاریخ ۱۳۶۵/۱/۳۰ مجروح شد و پس از بهبودی مجدداً عازم جبهه شد.سرانجام در تاریخ ۱۳۶۵/۱۱/۱۱ در منطقه عملیّاتی شلمچه و در عملیّات کربلای ۵ به شدّت مجروح شد و به علّت شدّت جراحات و آتش پر حجم دشمن نشد که به پشت جبهه منتقل گردد؛ لذا با پرواز روح بلندش به ملکوت به خیل شهدا پیوست و شهید جاوید گشت و به تأسّی از ارباب بی‌کفنش امام حسین -علیه السّلام- سال‌ها پیکر پاکش در بیابان‌های جبهه و کربلای جنوب ایران ماند و علاوه بر شهادت، افتخار شهید مفقود را کسب نمود و خانواده مهدیزاده مفتخر به اهدای دو شهید گرانقدر به انقلاب و اسلام گردیدند. پیکر پاکش پس از ۸ سال و ۲۴ روز دوری از وطن، توسط گروه تفحّص شناسایی شد و در تاریخ۱۳۷۳/۱۲/۵ به وطن بازگشت و بعد از تشییع با شکوه توسط مردم قدرشناس و شهید پرورشهرمان در بهشت شهدای اردکان در کنار برادر شهیدش ،احمد -که در تاریخ ۱۳۶۲/۵/۱۴ در عملیّات والفجر ۲ به شهادت رسیده بود- به خاک سپرده شد. روحشان شاد و راهشان پر رهرو باد. #کانال_شهید_تورجی_زاده🚩 ╭━━⊰❀🇮🇷❀⊱━━╮ @shahidtoraji213 ╰━━⊰❀♥️❀⊱━━╯