وَ مَن يَخْرُجْ مِن بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ [ نساء، ١٠٠ ] همین منزل های آخر بود که به تو پیوست... زهیر را می‌گویم، نمی دانم زهیر چه داشت که حالا این روزهایِ بهشتی اش را کنار تو می‌گذراند.. فقط می‌دانم بانویی داشت، که همیشه تحسین مرا برانگیخته ... به دنبالش که فرستاده بودی که ببینی اش... دل دل کرده بود که بیاید یا نه! بانو اما بر او نهیب زده بود که: پسر دختر رسول خدا تو را خوانده و تو تردید می‌کنی؟! وقتی هم که برگشت گفت آقا فرمودند: سرت در راه ما بریده خواهد شد با قلب زهیر چه کرده بودید؟