✨﷽✨
#تفسیر_کوتاه_آیات
#سوره_آلعمران
آیه 164
لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ
همانا خداوند بر مؤمنان منّت گذاشت كه در ميان آنها پيامبرى از خودشان برانگيخت، تا آيات او را بر آنها تلاوت كند و ايشان را پاك كرده و رشد دهد و به آنان كتاب و حكمت بياموزد، هر چند كه پيش از آن، قطعاً آنها در گمراهى آشكار بودند.
نکته ها
«مَنّ»، به معناى سنگى است كه براى وزن كردن اجسام بكار مىرود و اعطاكردن هر نعمت سنگين و گرانبهايى را منّت گويند. امّا سنگين و بزرگ جلوه دادنِ كارهاى كوچك، ناپسند است. بنابراين بخشيدن نعمت بزرگ، نيكو ولى بزرگنمايى جلوه دادن نعمتهاى كوچك، ناپسند است. «1»
بعثت انبيا از ميان مردم داراى بركاتى است:
الف: مردم سابقه او را مىشناسند و به او اعتماد مىكنند.
ب: الگوى مردم در اجراى دستورات و فرامين الهى هستند.
ج: درد آشنا و شريك غم و شادى مردمند.
د: در دسترس مردم هستند.
همچنان كه حضرت على عليه السلام در نهج البلاغه استفاده مىشود، در دوره جاهليّت مردم نه فرهنگ سالم داشتند و نه از بهداشت بهرهمند بودند.
برادر ايشان، جعفر طيّار نيز در هجرت به حبشه، در برابر نجاشى اوضاع دوره جاهلى را چنين ترسيم مىكند: «كنّا أهل الجاهليّة نعبد الاصنام و نأكل الميتة و نأتى الفواحش و نقطع الارحام و نُسىء الجوار يأكل القوى منا الضعيف حتّى بعث اللّه رسولا ...» ما بتپرستانى بوديم كه در آن روزها مردارخوار و اهل فحشا و فساد بوديم، با بستگان قطع رابطه و با همسايگان بدرفتارى مىكرديم، قدرتمندان ما حقوق ناتوانان را پايمال مىكردند تا اينكه خداوند پيامبرش را مبعوث كرد .... «2»
پیام ها
1- بعثت انبيا، از بزرگترين هديههاى آسمانى و نعمت الهى است. «لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ»
2- گرچه بعثت براى همهى مردم است، ولى تنها مؤمنان شكرگزار اين نعمت هستند و از نور هدايت بهره مىگيرند. «لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ»
3- انبيا، از ميان مردم و مردمى بودند. «مِنْ أَنْفُسِهِمْ»
4- تلاوت آيات قرآن، وسيلهى تزكيه و تعليم است. «يَتْلُوا ... يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ» 5- تزكيه بر تعليم مقدّم است. «يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ»
6- تزكيه و تعليم سرلوحه برنامههاى انبياست. «يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ»
7- رشد و خودسازى بايد در سايهى مكتب انبيا و آيات الهى باشد. «يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ» (رياضتها و رهبانيّتهايى كه سرچشمهاش آيات الهى و معلّمش انبيا نباشند، خود يك انحراف است).
8- براى شناخت بهتر نعمت بعثت انبيا، به تاريخِ مردمان قبل از آنان بايد مراجعه كرد. «إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ»
9- در محيطهاى گناهآلود وگمراه نيز مىتوان كار كرد. «يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ ... وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ»
10- در مكتب انبيا، پرورش روحى و آموزش فكرى، در كنار بينش و بصيرت مطرح است. «يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ»
🍃اللهم صل علی محمد و ال محمد وعجل فرجهم🍃
🌷🍃 أَلَا بِذِڪْرِ اللَّهِ تَطْمَئِـنُّ الْقُلُــوبُ
#آھ_اے_شھادت...
#نسئل_الله_منازل_الشھداء
💕
@aah3noghte💕
وَقَالَ الرَّسُولُ: يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا
ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ [ ﺩﺭﻗﻴﺎﻣﺖ ] ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ! ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻗﻮم ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﺘﺮﻭﻙ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ!