🔶ترجمه دههیچ از آثار تألیفی جلو است | سود بیدغدغه ناشران یا ژست روشنفکری خوانندگان؟
🔹 در کنار همه عواملی که سبب نادیدهگرفتهشدن آثار داخلی در مزنه ادبیات شدهاند، ژست روشنفکری نیز واگیر پیدا کرده است.
🔹 نمیشود گفت اولینبار چهکسی نسخه دیدگاه «دیدن و خواندن آثار خارجی نشانی از راهیافتن به روشنفکریست، یا ندیدن آثار داخلی افتخارست» را پیچاند اما در کنار این، موارد دیگری ازجمله بیارزششمردن آثار داخلی، نقدهای تندوتیز از هر سو و البته مسئله ممیزی و سانسور، اقتصاد و همهوهمه چیزی است که رفتهرفته سبب کنارگذاشتن آثار داخلی شده است.
🔹 ناشران بهدلیل شرایط سخت نشر و تولید کاغذ، برای نویسنده ایرانی (بهویژه از نوع تازهکارش) تره هم خرد نمیکنند؛ بنابراین این فقط اثر نویسنده خارجی است که دیگر از زیر فیلتر تبلیغات و شناخت مخاطبان و هزار مسئله گذشته و حالا که سری تو سرها درآورده، بیهیچ زحمتی میشود آن را چاپ کرد و به همین دلیل است که مترجمان از مؤلفان وضع بهتری دارند و کار نویسنده ایرانی درآمده است.
🌍در شهرآرانیوز بخوانید:
https://shrr.ir/000yCF
@ShahraraNews