🔻«بی‌گناهی» به روایت #آلبر_کامو | از کتاب #سقوط (بیست‌وششمین صفحه از #یک_صفحه_خوب_از_یک_رمان_خوب) ▪️«...همۀ ما وضعی استثنایی داریم. همه می‌خواهیم از چیزی تقاضای فرجام کنیم. هریک می‌خواهیم به هرقیمتی که هست بی‌گناه باشیم، حتی اگر برای این کار لازم باشد که نوع بشر و قضای آسمانی را متهم کنیم. وقتی به کسی که بر اثر جدّ و جهد خویش، هوشمند یا سخاوتمند شده است، خوش‌آمد می‌گویید، او را مختصری خوشحال می‌کنید. در عوض، اگر سخاوت فطری او را بستایید، بالاترین شادی را به او می‌دهید. متقابلاً اگر به جنایت‌کاری بگویید که خطای او مولود فطرت و شخصیتش نیست، بلکه زادۀ مقتضیات ناگوار است، به‌راستی شکرگزار می‌شود. حتی در ضمن خطابۀ دفاعیۀ شما، همین لحظه را برای گریستن انتخاب می‌کند. با این همه، هوش و شرافت مادرزادی به هیچ‌وجه در خور تحسین نیست، هم‌چنان که به‌طور قطع مسئولیت جنایت‌کارِ بالفطره از مسئولیت کسی که مقتضیات، او را به جنایت واداشته است، بیشتر نیست...» 🔗 متن کامل این صفحه را در سایت شهرستان ادب بخوانید: shahrestanadab.com/Content/ID/10859/ ☑️ @ShahrestanAdab