. شجاعت سلام_الله_علیها :👇 ✅در طول تاریخ همواره شجاعت حضرت زینب(س) مثال زدنی بود. حضرت زینب(س)، در خطبه غراء خویش در کاخ یزید و در مقابل چشم همگان، ابتدا یزید را مسئول اصلی حوادث کربلا، معرفی و به دستور یزید برای بستن راه بر امام حسین(ع)، تصریح می فرماید : 📋《أظَنَنتَ يا يَزيدُ حَيثُ أخَذتَ عَلَينا أقطارَ الأَرضِ وآفاقَ السَّماءِ فَأَصبَحنا نُساقُ كَما تُسَاقُ الإِماءُ أنَّ بِنا عَلَى الله هَوانا و بِكَ عَلَيهِ كَرامَةً! وأنَّ ذلِكَ لِعِظَمِ خَطَرِكَ عِندَهُ!》 ♦️اى يزيد! آيا گمان بردى كه بستن راه ها به روى ما و سخت گرفتن بر ما و كشاندنِ ما به مانند كنيزان به هر كجا، نشانه خوارىِ ما نزد خدا و كرامت خدا براى توست؟! و اين، از بزرگىِ ارزش تو نزد اوست؟! 📋《يَابنَ الطُّلَقاءِ! تَخديرُكَ إماءَكَ ونِساءَكَ وسَوقُكَ بَناتِ رَسولِ الله(ص) سَبايا، قَد هَتَكتَ سُتورَهُنَّ وأبدَيتَ وُجوهَهُنَّ، تَحدوا بِهِنَّ الأَعداءُ مِن بَلَدٍ إلى بَلَدٍ، ويَستَشرِفُهُنَّ أهلُ المَنازِلِ وَالمَناهِلِ》 ♦️اى فرزند آزادشدگان[مكّه]! آيا اين، عدالت است كه كنيزان و زنانت را در پرده مى دارى و دختران پيامبر خدا(ص) را به اسارت مى كشى و پرده شان را مى دَرى و سيمايشان را آشكار مى كنى و دشمنان، آنان را از اين شهر به آن شهر مى برند و اهل هر منزل و آبادى، به تماشاى آنان مى آيند. حضرت زینب(س) در بخشی دیگر از خطبه خود که در مجلس یزید ایراد نمود، آن فاسق را این‌گونه مورد خطاب قرار می‌دهد : 📋《... مَعَ أَنِّي وَ اللهِ يَا عَدُوَّ اللهِ وَ ابنَ عَدُوِّهِ أستَصغِر قَدرَكَ وَ أستَعظِم تَقرِيعَك‏َ غَيرَ أنَّ العُيُونَ عَبرَى و الصُدَورَ حَرَّى وَ مَا يُجزِي ذَلِكَ أو يُغنِي عَنَّاَ وَ قَد قُتِلَ الحُسَينُ(ع)》 ‏ ♦️به خدا سوگند! ای دشمن خدا و ای پسر دشمن او! من ارزش تو را پست و ناچیز می‌ شمرم و آن چوب‌ زدن‌ها و نکوهش‌ هایت را گناهی بس بزرگ می‌دانم؛ اما چه کنم که دیده‌ها اشک‌ ریزان، و سینه‌ها سوزان است و این [اشک و آه] نه با آن [ظلم و گناه] برابری می‌ کند و نه دردی از ما دوا می‌کند، هنگامی که دیگر، امام حسین(علیه السلام) کشته شده است.(۱) اما منظور حضرت زینب(س) از عبارت《يَابنَ الطُّلَقاءِ!》که در خطبه فرمودند، چه بود؟ 《طُّلَقاءِ》 یعنی بردگان و اسیران آزاد شده! معاویه به همراه پدرش ابوسفیان و مادرش هند جگرخوار و عده‌ای دیگر، پس از فتح مکه اسلام آوردند. ابن هشام می گوید : 📋《لَمَّا فَتَحَ رَسّولُ اللهِ(ص) مَكَّةَ عَنوَةََ فَخَطَبَ عَلَى بَابِ الكَعبَةِ، ثُمَّ قالَ بَعدَ كَلامِِ : يَا مَعشَرَ قُرَيَش! مَا تَرَوُنَ أنَّى فَاعِلُ فِيكُم؟ قَالوا : خَيرَاً! أخُ كَرِيمِِ وَابنُ أخُ كَرِيمِِ! قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص) : اِذهَبُوا فَأنتُم الطُّلَقَاءِ!》 ♦️وقتی مکّه توسط حضرت رسول اکرم(ص) فتح شد، حضرت(ص) در کنار کعبه خطبه خواندند، سپس فرمودند : ای قریشیان! فکر می کنید من با شما چه رفتاری خواهم داشت؟ آنها گفتند : رفتاری خوب و نیکو! تو برادری بزرگوار و فرزند برادری بزرگوار هستی! رسول اکرم(ص) به آنها فرمود : بروید! شما از آزاد شدگانید!(۲) پس حضرت(ص) آنان را (طُّلَقاءِ) خطاب کرد و از مجازات آنها صرف نظر و آنان را عفو نمود که از جمله ی آنان ابوسفیان پدر بزرگ یزید بود. از این رو این گروه در تاریخ معروف به «طُّلَقاءِ» شدند و فرزندان آنان را با خطاب «یَاَبنَ طُّلَقاءِ» می شناختند. و این عنوان کنایه‎آمیزِ (طُّلَقاءِ) همواره برای آنان بر جای ماند. و حضرت زینب(س) نیز پس از شهادت امام حسین(ع) در مجلس یزید، در طی خطبه‌ای، یزید را فرزند (طُّلَقاءِ) خطاب کرد. 📚منابع : ۱)اللهوف ابن طاووس، ص۲۱۵ ۲)السیرة النبویه ابن هشام، ج۲، ص۴۱۲ .