هدایت شده از رضا عباس زاده
☀️ بسم الله الرحمن الرحیم ✍ برشی از یک کتاب 📚 صفحه۲و۳ کتاب آشنایی با سلامت معنوی بی توجهی و بی اعتقادی به وجود هر گونه نقش و یا ارتباط مذهب و معنویت با سلامت، در تعریف که سازمان جهانی بهداشت از سلامت در سال ۱۹۴۶ نیز مشاهده میشود. طبق تعریف مزبور، سلامت فقط به معنی بیمار نبودن نیست بلکه شامل وضعیت حداکثری سلامت جسم، روان و رفاه اجتماعی است. پس از حدود چهار دهه از تصویب این تعریف برای سلامت، نماینده کشور نروژ در اجلاس سالیانه وزرای بهداشت کشورها در مقر سازمان جهانی بهداشت، تکیه انحصاری بر ابعاد سه گانه جسمی، روانی و رفاه اجتماعی را برای تأمین، حفظ و ارتقای سلامت جامعه و آحاد مردم کافی ندانست. وی بیان داشت که با وجود اینکه مردم کشور نروژ، از وضعیت اقتصادی و اجتماعی کاملاً مطلوبی برخوردارند و به آینده ای حتی بهتر از وضع کنونی خود اطمینان دارند، اما به گونه ای روزافزون احساس پوچی، رهـا بـودن و ناامیدی می کنند و به همین دلیل میزان ابتلا به افسردگی، اعتیاد به الکل و مواد مخدر در جامعه افزایش یافته و وقوع جرم و جنایت روزافزون و آمار خودکشی نگران کننده شده است. نماینده کشور نروژ این وضعیت را ناشی از نادیده انگاشتن معنویت و نقش آن در جامعه و سلامت جامعه دانست و توصیه کرد که سازمان جهانی بهداشت، بعد جدیدی را به نام "سلامت معنوی" به ابعاد سه گانه سلامت جسمی، روانی و رفاه اجتماعی اضافه کند. وزرای بهداشت دیگر کشورها هم به دلیل وضعیت تقریباً مشابهی در کشورهای خود پس از بحث و گفت و گو با رأی موافق، پیشنهاد کشور نروژ را تصویب کردند. دکتر سید علیرضا مرندی @RezaAbbaszadeh