هدایت شده از بصیر
🔻انرژی هسته‌ای، همان ماده سیاه بدبو است که عده‌ای می‌گفتند بدیم برود!
✍🏻 مهدی پیش‌بین
🔹در چندسال اخیر زمزمه‌هایی شنیده می‌شود که ما این همه تحریم و فشار اقتصادی را به خاطر انرژی هسته‌ای تحمل می‌کنیم. ایران منبع غنی نفت و گاز است و انرژی هسته‌ای به کارش نمی‌آید. پس هسته‌ای را تعطیل کنیم و از شر تحریم‌ها خلاص شویم. ما هم موافقیم! ولی به دو شرط. اول اینکه واقعا انرژی هسته‌ای برای ما سودی نداشته باشد و دوم آنکه با تعطیل کردن هسته‌ای واقعا از شر تحریم‌ها خلاص شویم.
🔹شرط دوم را که چندبار امتحان کردیم ولی نتیجه‌ای نداد. در دهه ۸۰ در دولت آقای خاتمی به درخواست اروپایی‌ها تمام صنعت هسته‌ای، حتی بخشی از تحقیقات علمی در این حوزه را متوقف کردیم. به امید آنکه به توافق نهایی دست یابیم. اما هیچ چیز عایدمان نشد. در دولت آقای روحانی نیز عملا صنعت هسته‌ای را به تعطیلی کشاندیم و دستمان در پوست گردو ماند و به گفته خودشان از برجام «هیچ» نصیب ایران شد. بحث ما در اینجا شرط دوم نیست. بلکه شرط اول است. آیا انرژی هسته‌ای به دردمان میخورد؟ چقدر این صنعت برایمان ضروری است؟
🔹شاید تا به حال چیزی به نام مثلث حیات به گوشتان خورده باشد. مثلث حیات یک موضوع من درآوردی نیست بلکه حدود ۱۲ سال و از سال ۲۰۱۱ به بحث اصلی اندیشمندان توسعه غربی در تمام دنیا بدل شده است. این مثلث حیات ۳ ضلع مهم دارد. آب، غذا و انرژی؛ به گزارش سازمان ملل، با توجه به رشد روز افزون جمعیت در جهان، افزایش شهرنشینی در مناطق مختلف، حرکت تمامی کشورها در مسیر توسعه و صنعتی شدن، در آینده‌ای بسیار نزدیک در ۳ منبع حیاتی و محدود آب، غذا و انرژی، بحران جهانی خواهیم داشت.
🔹به گفته متخصصان این حوزه، هر سه مورد حیاتی بوده و نیاز به مدیریت دارد. اما باید توجه کرد که غذا و انرژی، تولیدِ دست انسان بوده و هم در مصرف و هم در نوع غذا و انرژی، می‌تواند اعمال مدیریت کند. اما تولید آب به دست انسان نیست و آب پیش نیاز تولید غذا و انرژی می‌باشد. در این بین غذا نیز پرمصرف‌ترین صنعت در حوزه انرژی است. بنابراین اندیشمندان توسعه پیشنهاد می‌کنند که دولت‌ها باید در گام اول در خصوص انرژی اعمال مدیریت کنند به گونه‌ای که با صرف کمترین مقدار ممکن منابع به ویژه آب، بیشترین بازدهی را داشته باشد.
🔹در کنار همه این موارد، بحران‌های جهانی در نفت و گاز را هم باید در نظر بگیریم. در حال حاضر کشور آلمان که از صنعتی‌ترین کشورهای جهان بوده، در تامین گازش دچار مشکل شده است. چرا راه دور برویم، در کشور خودمان در تامین برق دچار چالش هستیم و سال به سال مصرف برق نیز افزایش می‌یابد.
🔹یکی از بهترین راهکارها در حوزه انرژی، حرکت به سمت انرژی هسته‌ای است. انرژی هسته‌ای علاوه بر اینکه در تولید کم هزینه بوده، در بهره‌وری نیز جایگاه مناسبی دارد و از نظر آلایندگی نیز بهینه است. سوخت‌های فسیلی اولا مصرف آب بسیار بالایی دارند، ثانیا بهره‌وری‌شان پایین است، ثالثا آلایندگی فراوانی دارد و مهم‌تر اینکه همه ما لمس می‌کنیم که نفت و گاز تامین کننده برق کشور هم نیستند چه رسد به سایر انواع انرژی.
🔹حرکت به سمت انرژی‌های جایگزین سوخت‌های فسیلی که مهم‌ترین آنها انرژی هسته‌ای است، نه توصیه ما بلکه توصیه جهانی است. کشور آمریکا از منابع سرشار نفت وگاز بهره می‌برد اما سال‌هاست که در حوزه انرژی به صنعت هسته‌ای روی آورده است. اگر نفت و گاز کفاف تولید انرژی را میداد، بجز کاربردهای تسلیحاتی، چرا آمریکا و برخی از متحدانش در حوزه انرژی به سراغ منابع هسته‌ای رفته اند؟
🔹البته این را باید بدانیم که کشورهایی که در حال حاضر از چرخه سوخت هسته‌ای استفاده می‌کنند، قصد دارند مانع هسته‌ای شدن سایر کشورها- نه فقط ایران- بشوند. تا در بحران‌های انرژی جهانی، تنها دارندگان و تنها فروشندگان سوخت‌های هسته‌ای به سایر کشورها، خودشان باشند و عملا نبض حیات کشورهای جهان در دست کشورهایی قرار خواهد گرفت که از چرخه سوخت هسته‌ای برخورداند.
🔹کسانی که می‌گویند انرژی هسته‌ای به هیچ درد ایران نمی‌خورد، ما را یاد کسانی می‌اندازند که وقتی در ایران نفت کشف شد، گفتند یک پولی به فرنگی‌ها بدهید تا ما را از شر این ماده سیاهِ بدبو، نجات دهند!