قدر شب را بدان که بزرگترین نزول،و شریفترین عروج در شب بوده است.اما نزول: « إنّا أنزلناه فی لیله القدر»، و اما عروج « سبحان الذی أسری بعبده لیلاً مِن المسجد الحرام إلی المسجد الأقصی الذی بارکنا حوله» .     در روز مشغله و آمد و شد و اسباب انصراف انسان بسیار است،بخلاف شب که هنگام آرامش،قوله سبحانه: «إنّا سنُلقی علیک قولاً ثقیلاً * إنّ ناشئهَ اللیل هی أشدُّ وطئاً و أقومُ قیلاً * إنّ لک فی النهار سبحاً طویلاً ».لذا اذکار و اوراد و خلوت را در شب تأثیری خاص است که در روز نیست،به خصوص در ثلث آخر لیل که هوا تصفیه شده و با روح بخاری مزاج انسان مسانخ است،و بدن هم از خستگی بدر آمده است و انتقالات و تمثلات و مکاشفات زئدتر و بهتر و قوی تر روی می آورند، «و مِن اللیل فتهجّد به نافله لک عسی أن یبعثک ربّک مقاماً محموداً ».     مقام محمود انسان که حامد آن دانشمندان و فرشتگان و بلکه خدای سبحان است،ادراک حقایق کلمات نوری موجودات «کما هی» از راه نظر و برهان است،و کمال آن به نحو شهود و عیانست. و إن شِئتَ قلتَ: « إنّ المقامَ المحمودَ هو التّشبّه بالإله بقدر الطاقهِ البشریّهِ،و أخلاقه جمیله و آراؤه صحیحه و فیضه علی غیره متصلاً،یکون قربه إلی الله و تشبُّهه به أکثر لأنَّ الله سبحانه کذلک». تازیانه سلوک @shakhehtoba