انسانی که طهارت داشته باشد ، خواب‌های خوش می‌بیند و در خواب نفس ناطقه‌ی او به سلسله‌ی طولی موجودات ارتباط پیدا می‌کند و سعه‌ی وجودی می‌یابد و خواب‌هایی را می‌بیند که خیلی دیر تعبیر می‌شوند. زیرا او خیلی بالاها را در آن خوابش خوانده که تا آن‌ها از آن مرتبه‌ی بالا به پایین تنزّل یابند طول می‌کشد، برخلاف خواب‌های دم‌دستی این نشئه که خیلی زود تعبیر می‌شوند ، معلوم می‌شود که خواب بیننده قوی نشده که بالاترها را بخواند. 📚 دروس شرح فصوص‌الحکم قیصری / علامه حسن‌زاده آملی / جلد۲/ فصل پنجم