‌ 📝 من از چند سال پیش که این بحثِ هیئتی بودن آقا سعید رو شنیدم برای من خیلی مهم و جذاب بود که تو هیئت نمی ذاشت کارها رو زمین بمونه. این کارش را خیلی الگو قرار می دهم خیلی. یعنی اصلا ممکنه یه جایی بریم که اصلا هیچ ربطی به من نداشته باشه ولی من مثلا هیئتی وار پا می شم کار می کنم. حالا اینا رو می گم می ترسم ریا شه ولی ما یه هئیت ماهانه ای داریم که عملا کسی پا نمی شد کارای آشپزخونه رو انجام بده با اینکه وضعیت کمر من از چند سال قبل خیلی بدتر شده و تقریبا چهار پنج ماه استراحت مطلق بودم و تو کمرم تزریق کردم و نباید کاری انجام بدم ولی سعی می کنم تو هیئت ننشینم و اتفاقا اون شب چهارشنبه که رفتم خیلی یاد سعید کردم، یعنی کار خیلی رو زمین مونده بود و دیدم کسی انجام نمی ده، گفتم درسته کار برای یکی دیگه ست ولی بزار انجام بدم و نه اسمی باشه و نه رسمی. یعنی همیشه سعیم بر همین بوده و خیلی یاد سعید می کنم، مخصوصا حالا که هی کانال رو می خونم. دیشبم شوهرم گفت پاشو بریم مسجد گفتم نه خسته ام اصلا حوصله ندارم شام هم نداریم بیام دیگه از همه چیز می افتیم بعد رفتیم اون مسجدی که شوهرم دخترمو می بره، رفتیم و من صف اول واستادم یه دفعه ای یه خانومی اومد با یک نفر سلام علیک کنه من صداش جلب توجه کرد برام. یه دفعه دیدم همسر آقا سعیده، رفتم روبوسی کردم منو نشناخت. بعد گفتم من فلانی ام. خلاصه خیلی حس خوبی بود از این جهت که انگار یه نشونه ای از شهید برای من داشت. @shalamchekojaboodi